Cumhuriyet’ten önce Türkler ve Yahudiler yaşamlarını Kemeraltı civarında sürdürüyorlardı.
Cumhuriyet’ten sonra, İzmir’in yeni burjuva sınıfını oluşturan bazı doktorlar, avukatlar, tüccarlar ve üst
düzey bürokratlar, Karantina ile Güzelyalı arasındaki kıyı şeridi üstünde, özellikle de Sadıkbey semtinde
yerleştiler. Bu ailelerin büyük bir bölümü, yaşadıkları köşklerin ve yalıların sahipleriydiler. Semtte kiracı
olarak
oturanların
sayısı
çok
fazla
değildi.
Bugün, o eski Sadıkbey yok… O eski yalılar yok… O eski aileler de yok… Sadıkbey, şimdilerde
kimliksiz bir semt… Rengi solmuş bir fotoğraf karesi… Belleklerden silinmeye başlayan bir imge…
Unutulmaya yüz tutmuş bir tarih… Eski semt sakinleri için bir özlem… Yeni semt sakinleri için ise, bir
tramvay
durağının
adından
öte
bir
şey
değil…
İşte bu kitabın yazılmasındaki amaç; fotoğraflardan, anılardan ve bunları destekleyen belgelerden
yararlanarak kent belleğinin oluşmasına katkıda bulunmak, unutulmaya başlanan bir semt tarihini canlı
tutmak,
gelecek
kuşaklara
semtin
bu
dramatik
dönüşümünü
anımsatmaktır.