Can kız, canan kız. Dağların ceylanı, babasının ilk kızı. Poyraz'ın sevdalısı.
Ruhu dinlendiren bu eşsiz manzara karşısında insan acı çekebilir mi? Acı çekiyorum... Yüzüme çarpan rüzgârın bıçak gibi kesmesi beni kendime getirmiyor. Şimdi bir adıma atsam, az sonra çocukluğumun geçtiği bu yamacın eteklerinde cansız bedenimi bulacaklar. Ölüm ile kalım arası bir karar vermek zorundayım. Yaşanılan herşeyin bir yalan olduğunu öğrendiğim an...
Bazı sevdalar yolunu bulup ilerleyemez. Yanar durur kor misali kalplerde...
Yaşam devam eder ışığı yanan her pencerede de bir senin gönlüne uğramaz o aydınlık. Dilin sustuğu yerde başlar gözlerin konuşması. Neye yarar biçare bitmişse umutlar?
Mezar kazılıp yüreklere gömülür sevdalar...