Evden ayrılmaların daha ben küçükken başladı. İlkinde, hayatlarını
başka bir yerde yeni baştan kurmayı seçen arkadaşlarını ziyarete
gitmiştin. Bir gece önce benim için bir kâğıda dünyayı çizmiş ve
bana tam olarak nereye gideceğini göstermiştin. Bana Biz
buradayız ve yarın ben bu aşağıdaki noktada olacağım, demiştin.
Eline kırmızı bir kalem alıp bizim evden o noktaya uzanan bir çizgi
çekmiştin. Bu bir köprü olsun, yarın da benim nehrin karşı
yakasına geçeceğimi düşün, demiştin. Bu yüzden köprünün
altındaki her yeri maviye boyamış, Avrupa’yı tamamen sular
altında bırakmıştık. Sonra da o kâğıdı bir bantla buzdolabının
kapısına asmıştık ve o kâğıt orada yıllarca kalmıştı...