İnsanın yaradılışı gereği bilinmeyeni sevmez ve hayatı aylaklıkla geçirmeye çalışan kişi; evrenin mevcudiyetindeki o muhteşem içerikli tınlamaları, düzenin inceliğini anlayamaz ve anlamayan da değersizdir. Oysa anlayan kişi aynı zamanda sever, farkına varır, görür...

Ve yine insanın diğer mevcutlardan ne kadar bilgisi varsa, daha fazla ilgisi, sevgisi var demektir.

Yine insan, doğanın böğründe yetişen yemişlerin böğürtlenlerle aynı vakitte ve aynı ortamda olgunlaştığını, geliştiğini iddia ederse; üzümlere ve diğerlerine ilişkin bilgisi ve sevgisi yok demektir.