Biz sevenlere göre değil bu dünya.
Burada yalan aşklara, öylece yarı yolda bırakıp gidenlere yer var sadece. Oysa hiç bilemeyecekler, sevince dünyayı bile sevdiğinin önüne sermeye hazır olmanın tarifini. Gün olur çok seversin, gün olur sevildiğini zannedersin. Ve en sonunda da Ben seni hiç sevmedim ki cümlesi dökülür gidenin dudaklarından. İşte tam da o zaman başlar insanın sevdayla imtihanı. Herkes seni seviyorum sözleri savurur, herkes ben hep yanında olacağım, diye sözler savurup durur. Asıl iş de burada başlıyor. O her ne sebeple gitmiş olsa bile, sen arkasından dönmesini, geri gelmesini bekliyorsan, her duada onu diliyorsan Rabbinden, işte o zaman sevmişsin demektir. Ben onu bir sonbahar akşamı kaybettim. İşte tam da o zaman öğrendim sevmeyi. Ve her seferinde söyleyemediklerimi haykırdım yapraklara. Artık bundan sonra sen gittikten sonra Son mu Bu Bahar?