´İşte´ dedim, ´Baba Erenler, senin cumhur devleti işbaşında. Bak ahali nasıl da güzel güzel birbirini idare eder.´ Ters ters baktı. Lafıma alındığı besbelliydi. Hiç pervam yok artık. İsterse alınsın. ´Bu mu cumhur?´ dedi, ´Bu cumhur falan değil, düpedüz rezalet!´ Damarına iyice basacaktım, kararlıydım. ´Bildiğin başka bir cumhur var mıdır Baba Erenler?´ dedim, ´De bana nerededir? Gidip onu getireyim.´ Kızgın kızgın baktı. Sustu. Sonra kendini bıraktı. Oturduğumuz sedirde kaykıldı. ´Yahu Arif Ağa´ dedi, ´söyle şu neferden birilerine de bize birer çubuk yakıp getirsinler. Birer kahve de olsa makbule geçer hani!´ Sonra kahkahayla gülmeye başladı. Gülüyor, gözlerinden yaşlar gelip öksürmeye başlayana kadar gülüyor, arada hırıltılı bir sesle, ´Cumhur devleti... Cumhur devleti...´ diyor, yine kahkahaya boğuluyordu
(Arka Kapak´tan)