"Unutmak` tanımlanabilmiş bütün `iyi` oluşların cennetidir. Şairin, o cennete girecek kadar tanımlanabilmiş oluşu yok! `Şair normaldir` demiyoruz! Şair normal değil ama `normal değildir` de diyemiyoruz! Cehennem bile değil uyumsuzluğu! Belki gökte ipsiz dolaşan, sudan ve külden yapılmış bir uçurtma ya da değil; her türlü "Kötü" o ve içine aldığı, içine girdiği zamanlar bu "Kötülüğü" büyütmekten başka bir şeye yaramaz!

Ömer Faruk Hatipoğlu, devletin, devletleşmiş insanın, iktidarın ve Tanrı`nın köleleştirdiği hafızanın binlerce yıllık zincirlerini her şiirde baltalıyor. Yetmiyor kanatlar düşürüyor önüne. `Hadi uç! diyor, `Hadi uç! Hatırlanan, kalbe ve dile konan her şey, O`nu herkesin kötüsü haline getiriyor.

Çağının yaşayan belki en büyük `Kötü`lerinden Ömer Faruk Hatipoğlu. En büyük, çün, o şairin de ötekisi."