Direniş artık fabrika işçisinin direnişi değildir; toplumsal düzeye
yayılmış, üretken emeğin yenilik ve taşkınlığına, üretici öznelerin
otonom elbirliğine, biyopolitik tahakkümün ötesinde kurucu güçler geliştirmeye dayanan yepyeni bir direniştir. Direniş artık bir tepki davranışı değil, bir üretim ve eylem biçimidir.
-Antonio Negri-

Son yirmi yılın küreselleşmeyle düzlenmiş dünyasının ana
muhalefeti, toplumsal hareketler mi? Küreselleşme karşıtı tepkiyle başlayan bu hareketler, giderek bir alternatif küreselleşme perspektifini geliştirmeye yöneldiler. Neoliberalizme ve savaşa karşı muhalefet, çerçevesini kültüre, çevreye ve cinsiyet kimliğine ilişkin taleplerle genişletti. Küresel ölçekte yeni bir kamusal alanın deneyimleri oluşuyor.

Yavuz Yıldırım, '68 hareketinin mirasıyla da ilişkilendirerek, son
yirmi yılın bu çarpıcı olgusunun analitik bir tasvirini sunuyor. Bir
küresel kamusal alan kurmaya yönelen Dünya ve Avrupa Sosyal forumlarından, Öfkeliler ve İşgal Et eylemliliklerine yönelen süreç, toplamda geleceğin politikasına dair önemli ipuçları veriyor bize.