Bu ne cesaretBu ne hakaretÖlüm var be ölümHayret ediyorum doğrusuGöstere göstereAlenen kalp kırıyorlarAcımadan eleştiripDuygusuzca yargılıyorlarSevginin pul kadar bile değeri kalmamışİnsanlık bitmişZorbalık zirve yapmışKimin umurunda ki bu dünya yalanmışBu ne cesaret beÖlüm var ulan ölümYatacağın yer sanma ki birkaç dönümDüşünürsün toprağın altındayken belkiKırıp parçaladığın o kalpleriVay be arkadaş, bu ne cesaretŞu fani dünyaya karşı bu ne esaretÖnce biraz merhametSonra da bir miktar vicdan gerekÖlüm var be ölümHayattan daha gerçekBirilerinin bizi dürtmesi gerekiyor sanırım, hatırlamaya ihtiyacımız var, doğduğumuz günü… Evet hepimiz doğduk, ezeli değildik ki! Sonradan geldik şu gezegene, bu denli sahiplenmek, gitmeyecekmişçesine yerleşmek de neyin nesi! En iyisi gelin gülelim, eğlenelim ve hep birlikte delirelim. Çünkü son derece komik bir vaziyetteyiz.