koca bir kent gibi yandım için için
gözlerin yüreğime damladığında
çelişkisiz bir ölümdü benimki
kurumuş hayaller var boynumda
hiç doğmayacak güneşim var omuzlarımda
uçurum bilenirim her yeni güne
uzak tut beni baharlarından
düne dökülür çiçeklerin
henüz yağmadı bizi kavuşturacak yağmur
labirent çıkmazıdır sokaklarım
adresimi bulamam kendimde
bir baharı tükenirim bir seni
hep uzak diyarlarda kalırım
yanı başında kuşanırım acılarımı
koca bir kent gibi sürgüne çıkarım
gözlerin damlar oracıkta
ben düşlerimi yitiririm