Anna adı konulmamış bir dehşete kapıldı. Kemal Bey'in anlattıklarına
inanmak istemiyordu. Kemal Bey anlatırken o yaşananları bir film sahnesi gibi
aklında canlandırmıştı. Siyah yüzlü, korkunç gülüşlü şeytanlar, kafalarının iki
yanında uzanan boynuzları ve arkalarından sarkan kuyruklarıyla ellerindeki
kürekleri yukarıya kaldırmış bağırıyorlardı. Bedrettin'in mezarına küreklerini
savurmak için gerideki şeytanlar öndeki şeytanlarla kavga ediyorlardı. Birden onları
insan şeklinde hayal etmediğinin farkına vardı. Kafasını sallayarak, böylesi bir
kötülüğü yapanları nasıl insan şeklinde hayal edebilirdim ki diye düşündü. Bunların
gerçek hayatta olmuş olma ihtimali bir insanı delirtmeye yeter de artardı.