Şubat. Kış bulutları martıların altında toplanmış
bir düşüşü hatırlatıyorlar sadece.
Ve kaçışta Fırat nehri Dicleden
kimsenin bakmadığı yöne fışkırıyor Tuna bile
zaman başka bir zaman!
kalkıp çiçek özü toplamak kırlardan
çatıların uykusundan huzur payı çıkarmak yok artık
sen ey sefil hendese,küs bana,beni de küstür
emekli babam darülbedayiden o da küssün
rahmetli anneme de oh olsun
şu direğe astım ölüm yapışan elbisesini
durup dururken iç geçirdim ağlamam bundan
olmadık suçlar işledim unutamadım Allahı
Boş bir Pazar yeri. Öğle üzeri. İkindiye devrilen güneş.
Camlar kışın çocukluğunu koruyorlar
yorgun ve sıska kadınlar geçiyor sokaktan.
Rüzgârın yeşili ve yabanlık kalıyor bana bu yüzyıldan
yıkanmış çimento avlulu okullarda öğrendim tarihi
yol kenarlarındaki kuzey çamlarından
kurumuş kozalaklardan,düşümdeki limon ormanlarından geçerek
Latin ozanlarına ve Cumhuriyet şiirine kapıldım.
Göklerin aydınlık haritasından sana baktım.
Bana biraz garip geldi
bu enfes yenilgiler çağında
Mustafa adında olmak