Anna Ahmatova ünlü kitabına Tespih adını vermekle aslında yerinde bir isim kullanmıştır. Çünkü
Ahmatova'nın dizelerinde duaya benzer yakarışlar vardır. Ahmatova'nın şiirleri onu kirli ve kötü
güçlerden koruyan tespih ya da birer muskadır; (inandığı şey buydu) ama bu muska yine de onu aşk
illetinden koruyamamıştır. Talihsiz ve doyumsuz aşkını bütün dünyaya şiirleriyle haykırır. Bu kitap Anna
Ahmatova'nın yaratılıcılığının samimi bir günlüğüdür, ama bu ilginç bir samimiyettir; genellikle insan
ruhunun en derinliklerinde olan her şey gerçek manada toplumla buluştuğu için bu kitap kişisel itirafın
da ötesine geçmiştir. Şair kendi döngüsünü sübjektif olarak tamamlarken hedefe geri döner. Anna
Ahmatova, o zamanlar ziyaret ederken dünyayı, vaftizde bir isim verildi bana: Anna. Ne tatlı bir isimdi
bu, insanların dudaklarına ve kulaklarına dokunurcasına. dizeleriyle ismini sevdiğini gösterirken şiiriyle
onu başkalarına da sevdirmiştir. Anna Ahmatova, aşkı zehir, hastalık ve illet olarak gören bir kadın imajı
ortaya çıkarmıştır.