Tevhid içinde bulunduğumuz zaman ve mekân dilimi içinde bir şekilde teşekkül etmekte olan bir var olma halini bildirir. Başka bir ifadeyle tevhid, varoluşun her anında kendisini tezahür ettiren unsurlara indirgenemez; söz konusu unsurların hayata yansıması da onu hiçbir zaman tüketemez. O halde tevhid, farklı zaman ve mekânlarda kendine özgü bir şekilde farklılaşarak tezahür eden; o ana dek anlaşılandan daha fazla anlaşılmasının mümkün olduğu bir tezahürü ifade eder. Bu yüzden tevhid, bizi biz yapan, bizi şekillendiren bir olgu olarak her zaman anlamaya çalıştığımız; ona yaklaştığımız ama onu tüketemediğimiz bir hadisedir. İnsan olarak her zaman eksik ve kusurluysak; gücümüz oranında tevhidi anlayabiliyorsak, o halde tevhid konusunda daha mükemmel bir anlayışı tasavvur edebilir ve araştırmayı devam ettirebiliriz.