Toprak Ana “arabanın arka tekeri” olarak nitelendirilen mütevazı ve marjinal bir kesimin
kendi önemini anlayıp birlik olma hayalinin sayfalara dökülmüş halidir. Bu insanların önemi
hep göz ardı edildi. Bu insanlar zamanın gerisinde kalan, dünyanın geri kalmış bir parçası,
hatta “az gelişmiş” olarak görüldü. Küçük çiftçiler ve sürdürülebilir gıda üreticileri
neredeyse serseri olarak kabul edildi. Ama bu olumsuz yargı, temelinde ciddi bir hatayı
barındırır, üstelik dünya ekonomik ve politik sistemi için ölümcül bir hata olma riskini taşır.
Onlar ömürlerini mücadele içinde geçiren, hiç boş vakti olmayan insanlar. Bulundukları
yerden uzaklaşamazlar, hak ettiklerini her zaman kazanamazlar, didinirler, çabalarlar ve
doğayla konuşurlar, onu üretken kılarlar, kendi toplumları ve diğerleri için gıda üretirler.

Bu insanlarla farklı ve değerli bir biçimde yeniden ilişki kuran gıda toplulukları kırsal ve
kentsel ilişkinin yeniden tanımlanması için iyi birer laboratuvardır. Belki de böylece tekrar
“satmak” için değil, “yemek” için gıda üretimine başlanabilir. Hatta yeniden gerçek gıda
nicelikten, verimlilikten, homojenlikten, taşınabilir olmaktan daha önemli hale gelebilir.
Gıda toplulukları yerel ağlardan oluşan bir sistem oluşturmanın ilk adımıdır. Gıdanın
yeniden “lezzetli, temiz ve adil” olduğu insani ve sürdürülebilir bir sistem. Ancak bu yolla
hayatlarımıza yeniden “egemen” olabiliriz. Gıda, hayatlarımızı geri almanın anahtarıdır.
Bütün dünyaya yayılan bu hareketin “çocukça” olduğunu düşünenler Slow Food’a bakıp
dillerini ısırsınlar. Bu uzun bir yol ancak yavaşlık değeri bize bir kerede eldeedemeyeceğimizi, daha önemli olan şeyin niyetler, açılmaya olan uyum, hafıza ve bakım
olduğunu anlatır.
Carlo Petrini’nin çağrısına milyonlar el veriyor. Bir el de sen uzat.

Carlo Petrini
22 Haziran 1949’da İtalya’nın Bra kentinde dünyaya geldi. 1977’de şarap ve yiyecek
hakkında yazmaya başladı ve yüzlerce İtalyan süreli yayını ile dünya çapında yayımlanan
yayına katkıda bulundu. 1983’te Petrini; İtalya’nın kâr amacı gütmeyen gıda ve şarap birliği
Arcigola’nın da oluşturulmasına yardım etti.
Gıda arzının sanayileşmesi ve gıda kalitesinde yaşanan erozyondan giderek daha fazla
rahatsız olmaya başlayan Petrini; gıdayı köklerine döndürme amacı güderek arkadaşları ve
meslektaşları ile ittifaklar kurmaya başladı. 1986’da Roma’da bulunan Piazza di Spagna’da
bir McDonalds’ın açılışına tepki olarak Slow Food’u kurdu.
Bu organizasyonda, kuruluş yılı dahil, her yıl başkan seçildi. Bugün, Slow Food hareketi
50’den fazla ülkede mevcuttur ve 80.000’den fazla destekçiye sahiptir. Slow Food
International, süreli yayınlar, kitaplar ve dünyanın çeşitli yerlerinde birçok dilde okunan
kılavuzlar çıkarmakla yükümlüdür. 2004’te Petrini, iki yılda bir Torino’da düzenlenen;
ortalama 5000 kadar küçük çiftçi, aşçı ve gıda uzmanının, iletişim ağını güçlendirip bilgi
paylaşabilmek için bir araya geldiği Terra Madre adında bir konferans tasarladı. Buna ek
olarak, Petrini’nin 2004 yılında kurduğu ve Piedmont ve Emilia-Romagna’da kampüsleri
bulunan Gastronomi Bilimleri Üniversitesine her yıl dünyanın dört bir yanından öğrenciler
kaydolmaktadır.
Carlo, birçok ödül ve onura layık görülmüştür; Londra’daki Uluslararası Şarap ve Ruh
Yarışması Yılın İletişimcisi ödülü, Napoli’de bulunan Suor Orsola Benincasa Üniversitesi
Enstitüsü’nün Kültürel Antropoloji alanında onur derecesi, Hollanda’nın Sicco Mansholt
ödülü, New Hampshire Üniversitesinin onur derecesi ve Almanya’nın Eckart Witzigmann
Bilim ve Medya ödülü. 2004 yılında Time Dergisi’nin Avrupalı kahramanlar listesine de
"Innovator" olarak seçilmiştir.