Margosyan Gâvur Mahallesinden sonra Ermeniceyle bir öykü kitabı, Türkçeyle ise iki öykü kitabı ve bir anı-roman yazdı. Ayrıca Agos, Evrensel, Yeni Yüzyıl gazetelerindeki köşe yazıları çeşitli ciltlerde toplandı.
Mıgırdiç Margosyan eserlerinde doğduğu yöreleri, Diyarbakırı, Ermenisi, Süryanisi, Keldanisi, Yahudisi, Yezidisi, Türkü ve Kürdüyle, kendine has dili, neşesi ve hüznüyle serer gözlerimizin önüne. Tarihin biraz öykü, öykülerin de biraz tarih olduğu, üstü örtülmüş bir dünya, yıllar ötesinden, kapı aralığından el sallar. Bugün artık yok olmuş bir çeşitliliğin, Diyarbakırın daracık sokaklarında dillerin birbirine karıştığı bir zamanın tanığı olan bu öyküler, Anadolu topraklarının kaybettiği kültürel değerleri duyumsatır okuruna. Siyaset, insanları, halkları , birbirinden ayırabilir, birbirleriyle kavga etmelerine neden olabilir. Ama diller ve edebiyat evrensel barışın, halkların birbirlerini daha iyi tanımasının en önemli araçlarıdır.
Üç Dilde Gâvur Mahallesi, Anadolu topraklarının bütün kadim dillerinin barış içinde yan yana yaşama arzusunu gerçeğe dönüştürmek için sunulmuş bir armağan adeta.