"Ulises sırtını limana döndü ve ormanın içinden geçen taşlı patikayı takip ederek dağın
tepesine, Atena'nın ona tarif ettiği yere doğru yürümeye başladı. İşsiz güçsüz bir grup
erkek, içinde ateş yanan bir benzin varilinin etrafına toplanmıştı. Onlara selam verip
ellerini ısıtmak için bir iki dakika yanlarında durdu. Sonra kısmen yıkılmış taş kapıdan
şehre girdi."
Alberto Manguel ve Max, bize yerinden yurdundan edilmiş insanların, yersizyurtsuzların
kendilerini hiçbir topluluğa ait hissetmeyişleri üzerine, başkahramanının mitik Ulises olduğu bir hikâye
anlatıyorlar.
Manguel, edebiyat, edebiyat tarihi ve akademik disiplinin sınırlarını, insanı soluksuz bırakan bir
ustalıkla tek hamlede aşıyor. Çağımızın Montaigne'i o; Mars'a yeni bir keşif robotu gönderirlerse
adını "Manguel" koymalılar.
John Sutherland