Kırk iki yaşında Viviane, evli, yakışıklı bir kocası, olur olmaz ağlamayan küçük bir kızı var. İyi bir işte çalışıyor, iyi bir maaşı var, üstelik aileden varlıklı. Ama yine de yüzünün yansısını ancak metro istasyonlarının fayans duvarlarında, o da bir anlığına, görebiliyor, görebiliyorsa. Her şey ters gidiyor hayatında Viviane'ın, istisnasız her şey. Viviane ne yapsın, psikanalistini öldürmesin de ne yapsın.    "Siz Viviane Elisabeth Fauville’siniz. Kırk iki yaşındasınız, bir çocuğunuz, bir de kocanız var ama o sizi kısa süre önce terk etti. Sonra dün, psikanalistinizi öldürdünüz. Bunu yapmasanız daha iyi olacaktı. Durduk yerde başınıza iş açtınız. Neyse ki, olaya el koymak için ben varım."Üç’e hatta dört’e bölünen bir kişiliğin peşinden dört bir yana savrulan bir metin "Viviane Elisabeth Fauville”. Fransız yazar Julia Deck’in zihin akışıyla yarışan, zihnin duraladığı anlarda bile hız kesmeyen bu ilk romanı kişilerin, yerlerin ve zamanların polaroid portrelerinden oluşuyor.