Sesin ne garip, ne kadar yabancı. Kendi kendine konuşanlara deli
denilen yerlerden gelmişsin buraya. Kalktığın yere çömeliyoruz biz.
Ya da senin boşluğuna yerleştiğimizi düşlüyoruz sadece. Çünkü
nerede olduğumuzu anlamak öylesinezor ki artık. Sahi, neredeyiz o
sırada?
Soğuğun ayılttığı bedenler, sisin gölgelediği düşler... Yaşam nerede
bitiyor, ölüm nerede başlıyor? Hayat, bedenin neresinde saklanıyor?
Ruhumuzun ete kemiğe büründüğü, bürünüp de aklımızla alay
ettiği saatler var mı?
Emir Çubukçu, öykülerinde akreple yelkovanın var olmakla yok
olmak arasında gidip geldiği zamanları anlatıyor. Bize kalması için
uğraştıkça iplerini kaçırdığımız zamanları.
Yaban Hayvanı Koleksiyonu, uzaktan duyulan uğultunun, nereden
geldiğini anlamadığımız o sesin peşine düşürüyor.