Birini eleştirmeden önce, onun giydiği ayakkabı ve kıyafetleri giyin, yürüdüğü
yollarda yürüyün ve onun takılıp düştüğü aynı taşlarda takılıp düşün. Onun
aldığı yaraları alıp, onun gördüğü zalimlikleri görün. Gece olduğunda onun
yastığına başınızı koyup sessizce ağlayın. Sonra sabah kalkıp hiç ağlamamış,
hiç yaralanmamış, hiç yarım kalmamış, hiç çaresiz olmamış gibi günaydın
deyin. Sonra onun gibi gülümseyip, onun gibi umursamıyormuş gibi yapmayı
öğrenin. Sonra her düştüğünüzde yeniden başlamanın cesaretini öğrenin
ondan. Sonra geçin aynanın karşısına, günahını aldığınız her insandan özür
dileyin kendi gözünüzün içine baka baka. Vicdan teraziniz ne âlemde bilemem
ama bozuk değilse dedikoduyu bırakın ve ne olursa olsun önce vicdanlı olun.
***
TAŞ ATANA ÇİÇEK AT, İYİ KALPLİLER KAYBEDERKEN DE KAZANIR.
***
Gülümsemek, vicdan terazisi bozuklara karşı direnişimizdir. Gülümseyelim.