Herkes aşkı kendi özündeki oluş ile bilebilir.

Sadece kendine açıldığında kapılar aşka ulaşabilir.

Bir başkasını yolundan alıkoyup, senin yoluna zorlamak zulümdür. Bu kardeleni topraktan koparıp lotusun açtığı suya bırakıp sen artık bu sırda var olacaksın, lotus olacaksın demektir, kardelene. Kardelen solar.

_ Ne kendi çiçeklenmesini yaşayabilir canlılık ile ne de lotusun yolunu takip edebilir.

İşte içindeki çiçeği soldurmamak için, kendi yolundan yürü. . . Herkes yola çıkar.

Sen ancak kendi ritminde, kendi yolunda aşkı bulabilirsin.

Herkesin kendi yolu doğrudur.

Çatışma, bir diğerinin yoluna taş koymak ile açığa çıkar. Yargılar dünyası var olur.

Her yolcuyu kendi yolundan alıkoyup -bu yolda yürüyeceksin diye zorladıkça ruhları esir edersiniz.

Bu ahmaklıktır, bu zulümdür. Yapma!

Her ruhun kendi ritminde özgürce var olmasına saygı duy. Saygıyı bedene indir.

Bu kutsal bir erdemdir. Seni de yüceltir.

Her yol, eşsiz, özel ve doğrudur.

Herkesin aşka ulaşma tarzı farklıdır.

Bu da yaşamı eşsiz güzel kılar.