Svevo'nun duygusal ilişkileri ele alışındaki incelik, mizah ve gerçekçilik Yaşlılık'ta doruk noktasına varır. Karakterlerindeki ve atmosferdeki evrensellik modern İtalyan edebiyatının eşi az bulunur örnekleri arasındadır. Yaşlılık'ta anlatılan sadece, orta yaşlı Emilio Brentani'nin Angiolina'ya olan aşkı değildir. Dünyanın herhangi bir yerinde karşımıza çıkabilecek bir insanlık durumu, Svevo'nun kaleminin dünyevi zekası, derin insancıllığı, psikolojik içgörüsü ve biçeminin sadeliğiyle modernist edebiyatın başyapıtlarından birine dönüşüyor. Yaşlılık, umutsuz bir aşkın ve talihsiz bir tereddüdün zekice bir çözümlemesini sunuyor.

İnsanların yaşamlarının ancak şöhret, güzellik ya da hiç değilse zenginlikle değer kazanacağına, bu niteliklere sahip olmadıkça insanın, başkalarının yaşamında yük olacağını ve böyle yaşamaktansa hiç yaşamamanın daha iyi olacağını düşünürdü. Öyleyse ne demeye yaşıyordu ki bu kızcağız? Hiç kuşkusuz Tabiat Ana'nın bir hatasıydı.
(Tanıtım Bülteninden)