Demokratik sistemler, siyasal ve toplumsal katılım mekanizmalarının gelişmiş olduğu sistemlerdir. Vatandaşlar kendi düşüncelerini, inançlarını, beklentilerini sisteme aktarmak üzere katılım, etkinliğinde bulunurlar. Bireyler tarafından katılım, bir yönüyle sistemi kendi değerleri doğrultusunda etkileme ve yönlendirme beklentisiyle yapılırken, bir yönüyle de kendisine ait olanı başkasıyla paylaşma güdüsüyle yapılır. Demokrasinin gelişmesine paralel olarak vatandaşların sistemle karşılıklı etkileşim imkanı da artar. Demokratik olmayan rejimlerde kararlar tepeden politik kurumlar aracılığıyla aşağıya doğru inen bir seyir izler. Bu tür sistemlerde katılımı ve karşılıklı etkileşimi sağlayan mekanizmalara yer verilmez. Oysa kurumların ve değerlerin derinleşerek yaygınlaşmasına paralel olarak, demokratik rejimlerde katılım mekanizmaları gelişmiş ve yaygınlaşmıştır. Demokrasinin bugün giderek katılımcı bir karakter kazanmasının nedeni, demokratik rejimlerdeki karar mekanizmalarının sosyal tabanla etkileşim içinde işlemesidir. Demokratik rejimlerde yönetenle yönetilen arasındaki etkileşimi ve ortak karar alma sürecini ifade etmek üzere gelişen yönetim anlayışı tam da bu süreci resmetmektedir.