Üşür Anaların yüreği, toprağa düşürülen her can ile
Üşür anaların yüreği,
Toprağa düşürülen her yeni bir can ile
İnsanca bir yaşamın dilini içselleştiremeyenler,
Barışa ve güzelliğe dair umutları
Hep bilinmeyen baharlara ertelerler...
Ve üşür anaların yüreği,
Toprağa düşürülen her yeni bir can ile.
Titrer ürkek bir ceylanın çevikliğine inat...
Göklerden bir yıldız daha mı kaymış?
Toprağa taze bir can daha mı düşmüş?
Sütünü alamayan bir bebe,
İlaç parasını bulamayan bir nene daha mı ölmüş?
Umurlarında mı kandan beslenen vampirlerin?
Umurlarında mı?
Maruni koltukların büyüsüne kapılanların?..
Hangi meşin cüzdanın iman ve vicdanı yazılmış kayıtlara.
Hangi diktatör bozuntusuna rahmet okunmuş
Bu coğrafyanın meltemlerinde...
Eğer doğru birer inanan isek, bir karıncayı bile incitmeyiz
Bu coğrafyada adam gibi yaşamak en çok da bizim hakkımız
Zira Mezopotamya, Anadolu, Şatülarap, Elcezire...
Cezire tül acem veya beled ül ekrad
Diyarıbekir, İstanbul, Bağdat, Tahran,
Erbil, Şam, Medine, Kahire
Ve daha nice beldeler ve şehirler
Bütün bunların toplamı ve daha fazlası bizim vatanımızdır.
Ademin çocuklarıyız hepimiz...