Nuri Pakdil, 1930'lu yılların Türkiye'sinde doğmuş; yaşadığı çağa tanıklık ederek, sanat-edebiyat savaşımını İslam siperinden vermiş, kendisini 'Müslüman Devrimci' olarak tanımlamış yazar, şair ve düşünce adamıdır. Seksen beş yıllık ömrüne kırktan fazla kitap sığdırmış; Türk edebiyatında yerli düşüncenin savunuculuğunu yapmış, 1969-1985 yılları arasında Edebiyat dergisini çıkararak, bir edebiyat okulu işlevi gören dergisinde sayısız öğrenci yetiştirmiş bir entelektüeldir. Tüm hayatı boyunca ömrünü tek bir i

Dağ, dağ üzerine konur mu? Bu ne yüce bir hayaldir. Peki, dağ üstüne dağ konulsa dağ olur mu? Olmaz diyor türküde. Bildiğimiz dağ anlamında bir dağın dağ üzerine konulması mümkün mü? Sözün asıl sahibi imkânsız bir şeyden mi bahsediyor yoksa nasıl bir yük taşıdığından, taşıdığı o yükün aklî anlamda yük sayılmayacağından, bir gönül yükü olduğundan mı? Bir de yanık yarası anlamında dağ var. Koymak fiilini kullandığına göre bu uzak anlam ama yine şöyle düşünülebilir: Bu gönül yarasını/yanığını/ dağını başka bir

دوكوشترمەيك پرانغەيه سوكيكزى اما يك سو يكيزى :ربر « عشق اولسوك دكيز بر طالغالەنن آراسنده ساحللرى يكزك روحلر .بيراقك ايچمەيك قدحدن تك اما طولدورك قدحينى يكزك .بربر قالقمەيك ايصيرمەيه< صومونى عينى اما ويرك اكمكيكزدن يكيزه .بربر يكز بر هر فقط ايكلەنك لكده بر ايدك، دانس لكده بر يلەيك، سو شرقى لكده بر .» تيترەشر ازكيله بر تك اما آيريدر تللرى ليرك اونوتماسوك. لكينى تك ترجمەسيله صوچينك حقي محمد حقي ...محمد

Ali Necip Erdoğan'ın öyküleri düşünen, düşündüren, insanın anlam arayışını kışkırtan, bunu yaparken bir sesi de bir suskunluğu da, bir kum tanesini ya da inceltme işaretini de imgelere dönüştürebile niteliğe sahip. Yazar, sahibi ölen bir kuklanın çıkmazlarını, kendi hayatını kurgulayan kahramanları, yıllar sonra gelen bir kavuşmayı ustalıkla kurmaca evrenine buyur ediyor. Biçimsel açıdan anlam katmanları oluşturan öykülerde okuru özgürlük, zaman, gerçeklik, söz ve anlam, yaşam ve ölüm kavramları etrafında

Nesnel bakış açısı, imgeci veya anlatımcı bir şiirden yana olma gereği duymadan, şiiri şiir yapan şartlara odaklanmak demektir. Bu şartlar her şiir için geçerli kılınabilir ölçütlerdir. İmgecilik veya anlatımcılığın şiiri şiir yapmaya yetmediğini bu ölçütler çerçevesinde tebarüz ettirebiliriz. Başka deyişle, eleştiri işi imgeci veya anlatımcı özelliklerin ötesine geçilebildiğinde kendisini gösterir. Eleştirel söylemle poetik söylem arasındaki farkı da ancak bu sayede ortaya koyarız. Eleştirel söylem poetik

Türk şiirini tattım, tanıdım diyebilmek için yapılacak işlerde ilki Yûnus Divanı'na yol düşürmektir. Anadolu'yu sözlerini maneviyatıyla yoğuran, tohumlayan bu mana sultanı, Türk şiirin dahi mayalayan ilk öncüdür. Sözü yücelerden aşırıp gönlümüz düşüren bir pîrdir. Türkçenin o çocuk çağında söylenmiş bu nefis manzumeleri okumadan şiir kapısından girmemek gerekir.

Bir anlama çabası olarak düşünebileceğimiz şiire nesneler üzerinden yaklaşmak, onları incitip kırmadan, hafifçe üzerlerine basarak dolaşmaya çalışmak, diğer inceleme biçimlerinde olduğu gibi yine şiiri tüket(e)meyecek; ancak çoğulluğunu bir kere daha teyit edecektir. Kullandığı nesneler ekseninde şiire yaklaşırken zaman zaman şairin yaşamına, sosyal ve siyasal ortama, tarihsel şartlara, nesnelerin ideolojik ve sosyal anlamlarına, şiirin evrensel ve yerel tavırlarına dair de konuşmak gerekecektir. Bu ise, F

Rus edebiyatı, Batı edebiyatlarıyla etkileşim sürecinde 19 Yüzyıldan itibaren salt alıcı olmaktan çıkıp etkileyene de dönüşmüştür. Bu başarıyı gösteren listede dünya klasikleri arasına girmiş onlarca yazar, eser, çok sayıda eleştirmen ve bilim insanının adı kayıtlıdır. Söz konusu başarıyı tetikleyen güç olarak edebiyat eleştirisi, edebiyat tarihi, edebiyat kuramı alanlarında yapılan çalışmalar; çeviriler, periyodikler, yayıncıların çabaları da kayda değerdir. Rus Edebiyatının Mihenk Taşları'nda hedeflenen R

Annesini küçük yaşta kaybedenlerin içindeki derin çukuru kapatmak mümkün değildir. Ve ömür denilen hikâyenin en onulmaz travması başlamıştır. Her insan uzaklara, çok uzaklara da gitse, döner dolaşır annesiyle yaşadığı mekânlara gelir. Sanır ki annesi hâlâ bu mekânlarda gülümseyerek dolaşmaktadır. Ya da uzaklardayken de hayâlinde hep o mekânlar vardır.

Romandan kısa oluşun ve kurmaca (yabancı dillerde fiktif) oluşu dışında, ortak yönleri yok öykü, kısa öykü ve küçük öykünün. Öykü ya da eski deyişle hikâye, belli biçim özellikleri gösterir. Bunlar, özetle önemli bir başlangıç, olay zincirinde kendini belli eden bir doruk v kesin bir sondur. Öykü, biçim özellikleri dışında içerikte, anlatı konumunda da bazı özellikler gösterir. Öykü, Avrupa edebiyatlarında genel olarak 19 yüzyılda yaygın türdü, 19 yüzyılda en kalıcı örneklerini verdi. Bizim edebiyatımıza ge

Yirmi yıllık adımlarla mı yürünür hep böyle Nasıl olur da nasıl daha azına razı olur ki insan Meryemsizlik denmez mi buna Fiziği alt üst eden bir girişimle

Kadim Dostum, Mümtaz'ım diye başlıyordu bir mektup. Ah, Sevgili Mevlut diyordu diğer mektup. Kadının Fuat'a, Kemal Güner'e, Ziya'ya, Mahinur'a söylemek istedikleri vardı. Sağanak bir yağmur gibi aşkla yazdı, özlemle aktı elinden cümleler. Nasıl olduğunu anlamadığı bir biçimde tamamlanıyordu yarım kalmış mektuplar. Her seferinde bir başka el olarak, başka bir isimle atıyordu imzasını kadın. Tutkuyla, hayranlıkla, kıskançlıkla, aşkla ve mahcubiyetle bakıyordu etrafında dolaşan hayaletlere. Bakışlarını gözleri

Benim bu kitabın yüz elli oyununu günden güne sistematik olarak tekrarladığım mutlu zaman üç buçuk ay kadar devam etmişti. Sonra her oyunu yirmi veya otuz defa sonuna kadar oynamak, sürpriz olma ve tekrar oynama cazibesini kaybettiği ve önceki heyecan veren, aşka getiren gücü tükendiği için, tekrar hiçliğin önünde durmaya başlamış beklenmeyen bir şekilde çıkmaza girmiştim. Zorlukla ilk açılışı yapmış, akışı otomatik olarak dantel gibi işlemişim, sürpriz yok, heyecan yok, problem yoktu. Kendimi meşgul etmek

Mişka boş ve açlık kokan kulübeye girdi, şapkasını gözlerine çekerek kaşlarını çattı. Hemen de büyük ve gerçek bir erkeğe benzedi, büyükler gibi de yayıla yayıla oturdu. ? Anne, neden uzanıyorsun? ? Kendimi kötü hissediyorum, oğlum. ? Ben ekmek bulmak için Taşkent'e gitmek istiyorum. ? Orası neresi? ? Öyle bir şehir var, buradan iki bin verst uzaklıkta, ekmek orada bayağı ucuzmuş. Mişka sakin ve kendinden emin bir sesle konuşuyordu, tıpkı yetişkin bir adam gibi. Annesi de ona şaşkın gözlerle bakıyordu

Uzun uzun gökdelen gökyüzünü silerken Melek düşmüş içine hıçkırarak susamın Kirâmen adasından rüzgâr kıran âyetken El sahilde kaybolmuş hiç olmamış yaşamın Kızıl Elma kipinde bahtı kara oğulmuş Nur içinde uyurken kahpelikle barışmak Fidelikte oynarken hep kuzeyden vurulmuş Üç çocuğun düşünde Barbaros'a katılmak

Annem, ben sekiz, teyzem on yaşındayken yalnız başımıza bizi sahilde bırakırdı. Anlatamam Lily, nasıl büyülüydü. Kazdıkça kumda inciler bulacağıma inanır, çıka çıka elime gelen küçük, eciş bücüş bir istiridye kabuğu da olsa, her seferinde daha büyük bir heyecan ve merakla ellerimle kuma saldırırdım. Kumlar tırnaklarımın arasına dolar, bazen kendimden geçercesine kazdığım için narin parmaklarımın derisini sıyırırlardı. O sıcaklık, kumların sıcaklığı, sarar sarmalardı beni. Çocukça Bir Direniş Hâle Sert'in il

Mitolojiye, onun dünyaya bakış açısına ve sembolik diline değindikten sonra, Kur'an ve tefsirlerde mit kelimesinin kullanımına ve bu insani kültürel oluşum karşısında Kur'an'ın kendi diliyle neler yazdığına bakmalıyız. Bu konu ile ilgili bütün ayetler incelendiğinde Kur'an-ı Kerim'in eski kutsal mitleri araştıran mitoloji ilmiyle çatışma içinde olmadığı, aksine kutsal zatlardan kıssa adı altında bahsettiği görülmektedir. Bu çerçevede kıssaları inceleyip Kur'an kıssalarını dört büyük tefsir olan Tefsir-i Tab

... O an güllerin, dalların ve serçelerin canlanıp beni ebedi kalacağım bir cennete götürmesini dilemiştim. Az evvel ardımdan gülen portakal ağaçlarının da orada olmasını. Orada yalnızca dalların, güllerin, küçük serçelerin ve mavi hurdanın olmasını dilemiştim. Onunla uçsuz bucaksız yeşilliklerde dolaştığımı, arabadan inip ırmak boylarında su içtiğimi ve sonra kahverengi bir atın uzaklardan çok ama çok uzaklardan yanıma kadar gelip, sıcak nefesini yüzüme verdiğini düşlemiştim. Dünyaya olan aidiyetimizi de

Güzelim sen keşke bilmesen Kaç kez dibe vurdum ben En az iki, üçüncüden kılpayı Kurtuldum bile diyemem Unutmadım İçimdeki siyah aynada patlayan Gülümseyişindeki ışıltıyı Şöyle bir kulup dünyanın kıyısına Dışıma çekmeliyim siyahları, hani Bir de mapushane çayı olsa yanında Söyleyeceğim son sözlerimi usulca

Ali Karaçalı, bireyin içsel duyuş ve düşünüşünü içeren öyküler yazmıştır. Öykülerinde öykü kişilerinin ruh yapılarıyla, yer aldıkları çevresel şartları örtüştürerek yapısal bir bütünlüğe ulaşmaya çalışmıştır.Son öykülerinde, bireyden topluma, diğer bir söyleyişle tekil durumlardan çoğul durumlara geçişi de deneyen Ali Karaçalı, deneyimli bir atmosfer öykücü olarak, toplumsal içerikli öykülerde de başarılı bir grafik çizmiştir.÷mer LekesizAli Karaçalı'nın Kamçı adlı kitabı, öykümüzün önemli kazanımlarından b