Bu eser, Cumhuriyet Türkiye’sinde, dini hayatın ve dindar insanların ihtiyaç, eğitim ve taleplerinden çok, “yönetici elit”in hedef ve idealleri çerçevesinde şekillenen din ve din eğitimi politikalarını, bu politikaların Din ve DKAB derslerine ne oranda ve şekilde yansıdığını, bu derslerde öğrenime konu edilen dini yorumun/anlayışın temel karakteristiğini ve nihayet Temel Dini Bilgiler dersi örnekleminden hareketle, son on yıldır okutulan seçmeli din derslerinde öğretime konu edilen dini yorumu/anlayışı;

Şark Medreseleri, yasal zeminleri olmamasına rağmen, varlıklarını koruyabildikleri yerleşim bölgelerinde yaşayan insanların talep ve destekleriyle, sosyal ve kültürel dayanakları sayesinde günümüze kadar eğitim faaliyetlerini devam ettirmişlerdir. Bu bağlamda, bölge insanının din eğitim-öğretimine, ahlaki hayatına, edebiyatına, kültürel unsurlarına ve sosyal yapılanmasına belirgin bir şekilde etkide bulunmuş, toplum yönetme ve yönlendirmede önemli bir yer almış ve ilmi mirasın korunmasına ciddi katkılar sun