Ne bir coğrafyayı tanıtmak ne de o coğrafyanın kültürüne ya da tarihine dair bir araştırma yapmak gayretinde oldum. Bu bambaşka bir gayret ve emeği gerektiriyor. Benim yapmaya çalıştığım şey: Bir coğrafya ve zaman aralığında fark ettiğim, olduğunu düşündüğüm hikâyelerin kendi içindeki bileşenleriyle karşılaşmaktı. Bir şeyin hikâyesinin peşine düştüğünüzde onu anlamaya, kavramaya ve aktarmaya çalıştığınızda anlamla, değerle, niyetle, ilişkilerle, sebep ve sonuçla karşılaşırsınız. Bundan dolayı hikâyeye konu

Akasyalar doğduğum ve yaşadığım yerlerde Mayıs sonlarında çıkardı, yani doğduğum ayda. Mayıs ayı baharın hoşçakal de- diği günleri temsil eder. Akasya iğde ağacına el verir... İğde çiçekleri ise yazın geldiğini duyurur, Mayıs sonu Haziran başı gibi ortaya çıkardı. Babamı iğde çiçekleriyle anmamın nedeni eve her gelişinde iğde çiçekleriyle gelmesi miydi, yoksa çok sevdiği iğde kokuları arasında Haziran'da toprağa yürümesi miydi, bilemiyorum... İşte hayat doğumla ölüm arasında, akasya çiçeğinin iğde çiçeğine

Hayallerimi tükettim kardeş. Bu kitabımda gerçekleri yazdım. Yazdığım gerçeklerin arasında yediğim çok yıldızlı kazıklardan da söz ettim. İlgi ile okursunuz artık.Sokağa atılan Eurolarım, garibanlara dağıttığım eşyalarım oldu. Ülkemde yaşamak istedim, denedim yapamadım. Yapardım da söz verenler kalleş, korkak, yalancı ve çıkarcı çıktı. Yemin ederim. Bu kez Hamburg’a değil, Almanya’ya ilk geldiğim Mannheim kentine döndüm.2017-18-19 çok çileli yıllarım oldu. 2020’den de ümitli değilim.Olanlar sanırım Allah (c

Aynada gördüğüm kişiyi tanıyorum. Kendini ve hayatını seven, neşeli bir aileye sahip, özgüveni yerli yerinde, dostları yanında, yaptığı işi keyifle sürdürmeye çalışan o şişman kadın benim. Her şey güzel giderken bile hiç hadleri olmamasına rağmen bedenim üzerinden beni eleştirenler de hayatlarında mutlaka bir boşluk olan o insanlar. Hemen tanırsınız onları. Sizi gördüklerinde baştan aşağı bir süzerler, ceplerinde hazır bulundurdukları cümleleri sıralamak için fırsat kollarlar ve buldukları ilk anda yapıştır

Hatice Aray, Rüzgâr Kanatlıydılar / Köy Enstitüleri ve Türkiye’de Düziçi Köy Enstitüsü’nü, özgürlüğün ve sorumluluğun bilinciyle yetişen iki güzel insanın yan yana yürüdüğü bir ömrün öyküsünü anlatıyor. Kitap, o yılların sosyal ve kültürel gelişmelerinin yanında siyasal çalkantılarını da içeriyor. Köy Enstitüleri’nin “iş içinde eğitim, eğitim içinde iş”, yani “üretim içinde eğitim, eğitim içinde üretim” ilkesinin yaşama geçirilişinin örneklerini yansıtan Rüzgâr Kanatlıydılar, 1940-1954 yılları arasındaki k

Bu gerçek bir harp değildi fakat yeteri kadar korkunçtu. Bu kitlede erler insan gibi görünmüyorlardı. Sanki harp makinesinin birer parçası idiler. Her ne kadar et ve kandan yapılmışlarsa da tam bir makine olan tanklardan, diğer silah ve araçlardan korkunç birer makine, robot idiler.Orta Asya'da yapılan bu manevralar hatırımdan hiç çıkmaz. Çünkü onlar da bir insandı harp makinesi hâline sokan zihniyeti gözlerimle gördüm ve çok iyi anladım, tanıdım. İnsanların makinelerden daha az değerli olduğu yıllarda yapı

Erkut, bu kitapta okuyacağınız özelliklerinden ötürü bir kuşağın gönlünde asla silinmeyecek izler bırakan yoldaşla- rımızdan biri olarak kaldı. Erkut, zaferler kuşağının yarat- tığı en nitelikli gençlerden birisiydi. Sözü ve eylemi birdi. Keskin zekasıyla gelişmeleri hızlı algılayabiliyordu. Yetenek- liydi, kararlıydı ve hızlı öğreniyordu. Yaşamının son anına kadar tüm hücreleriyle direnmeyi bildi. Bizde unutulması imkansız izler bıraktı. Yıllar geçse de kalbimizin bir köşesinde yaşamayı başardı.

Thomas Bernhard’ın pek çok kez gözde metni olarak tanımladığı AMRAS’ta, doğa bilimleri eğitimi almış Karl ile müzik eğitimi almış, annesi gibi sara hastası olan Walter’in hastalık öyküsü aktarılır. Anne babanın ölümüyle sonuçlanan ailenin intihar girişimi sonrasında hayatta kalan iki erkek kardeş kendileri için hem hapishane hem sığınak anlamına gelen bir kulede yaşamaya başlar. Dayıları, akıl hastanesine yatırılmalarını önlemek amacıyla onları bu kuleye getirmiştir.Watten. Bir Miras, Güney Tirol’e özgü bir

Daha çocuk yaşlarında iken, babam her akşam ufak deftere bir şeyler yazar, sonra bu defteri bir bavulda saklardı. Bir gün bavulu açtım. Bir sürü küçük defter, eski resim, çoğu eski Türkçe yazılmış belge, mektup, yazı... Artık kendime güzel bir meşgale bulmuştum. Okuldan döndükten sonra evde kimse yoksa babamın bavulunu açıp, günlüklerini okuyor, resimlere, belgelere bakıyordum. Babamın bu günlük tutma alışkanlığı ve arşivi beni de heveslendirdi. Önemli olayları, önceleri bir deftere not ederken, 1968 yılınd

“Siyaset Arapça kökenli bir kelimedir, anlamı da at terbiye sanatıdır, ama insan terbiye etme sanatıdır da denir. Halkımız siyasetten kurnazlık anlamı da çıkarır” der Bülent Daver. Carl Schmitt “Siyaset, düşmanı tesbit etme sanatı”, Winston Churchill “Siyaset yarın, gelecek hafta, gelecek yıl neler olacağını tahmin etme yeteneği, söyledikleri doğru çıkmayınca bunun sebeplerini açıklama becerisidir” diye tarif eder. Süleyman Demirel’e göre, “Siyaset zaaf kabul etmez, ‘keşkesi’ yoktur. Siyasette yol arkadaşın

Velidedeoğlu bu kitabında 23 Nisan 1920’den başlayarak katıldığı İlk Meclis’in, ilk ve son yıllardaki olayları, Meclis’in türlü yönlerini, kendi kişilerini anılarına, günce ve gözlemlerine, özellikle de açık ve gizli oturumların tutanaklarına dayanarak kendine özgü akıcı bir dille anlatmaktadır.Kitapta ilk ulusal hükümetin programı başta olmak üzere, Ulusal And (Misakı Millî) padişaha gönderilen yazı ve daha bir çok belge yer almakta; kitabın sonunda yazarın öz yaşam öyküsünün, Cumhuriye

Müjdat Gezen'den öğrendiğim çok şey var. Biri hayata dair... Doğmak elimizde değil. Ölmek de. Ama ikisinin arası elimizde. Ömür dediğimiz kavram işte bu farkındalıktır. Elimizde olanı iyi kullanmaktır. Bu kitap, işte o iyi kullanılan hayatın imbiğinden süzülen damla damla anılardan oluşuyor. İlham verici bulacağınızdan eminim. Çünkü aslında, sanatçının hayatını değil, hayat sanatını anlatıyor. Yılmaz Özdil

Emekli Büyükelçi Ender Arat'ın, Moldova'da Türkiye'nin ilk temsilciliğini açma anılarını yazdığı bu kitapta özellikle şu noktalar vurgulanmaktadır: 1991 yılında Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından bağımsızlığına kavuşan Moldova'nın tarihi... Türk soyundan gelen ve asırlardır bu topraklarda yaşayan Gagauzlar'ın nasıl keşfedildiği... Uzun süre unutulduktan sonra nasıl kucaklaşıldığı ve çeşitli zorluklara rağmen, Türkiye'nin barışcı politikası sonucu, Gagauzların kan dökülmeden nasıl özerklik kazandıkl

Gönül dostlarım sık sık hayatımı yazmamı tavsiye ettiler. Bir türlü niyetlenemedim. Pandemi dönemi bir fırsat oldu. Eve kapanmak kitabı tamamlama imkanı verdi. Kitabın ilk bölümünde özgeçmişimi, aile şeceremi ve bazı hatıralarımı aktardım. Umarım objektif olabilmişimdir. 77 yıllık ömrü özetlemek pek kolay olmadı. 1977 yılından bu yana Rapor, Yeni Asır, Türkiye, Dünya ve Gözlem gazetelerinde binlerce yazım yayımlandı. Kitabın ikinci bölümünde bu yazılarımın bir kısmına yer verdim. İnsan her yazısını çok değe

Kültür ve sanat dünyamızdan seçkin 30 kadın… Atillâ Dorsay bu kitabında ‘kadın dostlar’ını bir araya getiriyor. Hepsi de ülkemizin kültür yaşamında önemli roller oynamış 30 kadının özenle çizilmiş ayrıntılı portreleri... Ama bir ortak özellikleri daha var: Dorsay’ın uzun kariyeri boyunca bizzat tanıdığı, dostluklar kurduğu, anılar ve anekdotlar paylaştığı, hakkında yazılar kaleme aldığı kadınlar... Onun deyişiyle ‘Lady’ler ve ‘Diva’lar. Kadının yerinin ve konumunun hâlâ en hararetli biçimde tartışıldığı gün

Julius Fuçik, yazar, gazeteci, iki buçuk yaşında tiyatro oyunculuğuna başlamış, kırk yaşında kurşuna dizilmiş bir Marksist kişidir. Prag'ın bir işçi mahallesinde doğdu. Bebekliği, fabrikayla tiyatro arasında geçti. Çünkü baba Fuçik, gündüz fabrikada çalışır, akşamları tiyatroda şarkı söylerdi. Julius, dokuz yaşına kadar tiyatro oyunculuğu yaptı; on üç yaşında gazeteci oldu. Edebiyat fakültesinde sosyalist üniversite birliğine girdi. Kimi ilerici dergileri yönetti, yazılar yazdı. Almanların Çekoslovakya'yı i

Cornelius Bischoff annesi ve kız kardeşiyle birlikte Nazi zulmünden kaçarak İstanbul'a geldiğinde çocuktu. Nazi polisinin elinden kılpayı kurtuldukları bu maceralı yolculukla aştıkları, ölümle hayat arasındaki sınırdı aynı zamanda. Bischoff ailesinin İstanbul'a gelirken aradığı "güvenli bir avuç toprak, huzurlu bir yuva''ydı yalnızca. Cornelius'un bu şehirde bir "İstanbul çocuğu'' olarak ilk gençliğini geçirmesi ve yetişkinliğe adım atması böyle olmuştu işte. İlk aşkını burada yaşadı, Boğaz'ın serin suların

Bu kitap bir ailenin öyküsüdür. Anadolu'nun ortasında birçok benzerinin bulunduğu bir aile. Bazan hayatın kıyısında kalmış, umutlarını ve gâyelerini yitirmeme mücadelesinde zaman zaman hayal kırıklığı ve umarsızlığa düşmüş, düşmekten kaçamamış bir aile. Fakat öyküyü olağanüstü kılan, savaş sonrası Anadolu'sunda, ustalıklı hilekârlıkların hüküm sürdüğü sahte bir dünyadan kalabalık ailesini en az hasarla çekip-çıkarabilen bir reis ile (Arif Çavuş) onun alışık olunmayan yaratılıştaki karısının, incelikleriyle

Hem Hatırlar Hem Gülerim, Servet-i Fünûn şairlerinden Hüseyin Suat Yalçın'ın Akşam gazetesinde yayımlanan anı yazılarının derlendiği bir kitap. Osmanlı Devleti'nin son yıllarından Cumhuriyet'e uzanan bir süreci kapsayan bu anılar, devrinin siyasî meselelerine, toplum yapısına, basın hayatına, edebî kimliklerine yönelik dikkate değer gözlem ve değerlendirmeleri içeriyor. Servet-i Fünûn şairleri arasına Cenap Şahabettin aracılığıyla katılan Yalçın, Tıbbiye öğrencisiyken tanışıp etkilendiği Cenap Şahabettin'in

Yas, kaybettiğimiz sevdiklerimize içimizde bir yer açmaktır; onları içimize sığdırmak için kendimizi büyütmektir. Herkes yitirir sevdiklerini. Bazen depremde, savaşta, salgın hastalıklarda; bazen bir hastane odasında, sıralı ya da sırasız ölümlerde. Yitirdiklerimizle birlikte yaşamaktır hayat. Kimi zaman da yitirilen bir yurt olur; kimi zaman bütün düşlerin saklandığı bir ev; ocağı tüttüren bir iş; aşina olanın verdiği güven ve sıcaklık... Yitirdiklerine dönüp bakmak ister insan, yitip gidenin ardında bı