Prof. Dr. Nihat Bengisu Rumelili bir kızan… Yani evlâd-ı fatihan… Balkanlardan, suyun öte yakasından… Biraz Gümülcine, biraz Kırcaali, biraz Deliorman… İki ülke arasında arafta kalan, kimselere yaranamayan...Yunanistan’da “Türk tohumu”, burada “pis Yunan!” Her daim “muhacir” kalan göçü, hicreti hiç durmayan… Ama “muhacir” olarak geldiği Türkiye’de “ensar” olmayı başaran… Hep “Bengisu”yu arayan ve sonunda bulan... Ve de aynı şehirde hayatının altı yılına şahitlik ettiğim yüreciği güzel insan…Bu biyografik e

“Söylemek istesem gönüldekini Dilime dolanan hep ıstırap olur Yazsaydım ben derdimin bir tekini Ciltlere sığmayan bir kitap olur.”Güftesi Vecdi Bingöl’e, bestesi ise üstat Selahattin Pınar’a ait bu rast şarkının sözleri çok ilgimi çekmişti. Benim de mücadeleyle dolu hayatım, sıkıntılarım, güzel anlarım, ailem, dostlarım kaleme alınsa ne kadar güzel olurdu. Belki “hayatım bir roman” olmazdı, belki ciltleri doldurmazdı ama en azından bir kitaplık malzeme de çıkmaz mıydı?İşte bu düşünceleri taşıdığım bir dönem

Merzifon 5. Ana Jet Üssü'nden kalkan helikopterin hedefi ilçeye bağlı Kayadüzü köyüydü. Kalkıştan kısa bir süre sonra köye varıldığında helikopter doğrudan ilkokulun bahçesine yöneldi. Tarih 23 Nisan 1983'tü. Okulda Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamaları yapılmaktaydı. Neredeyse bütün köylü de oradaydı. Başta okul müdürü, öğretmenler ve öğrenciler olmak üzere köy sakinleri merak ve heyecanla bu ilginç anı izliyorlardı. Uçuşlarını çok seyrettikleri helikopterlerden biri ilk defa köylerine iniyordu. H