Necmettin Turinay, Fuzûli’den Şeyh Galib’e Aşkın Uzun Hikâyesi adlı incelemesinde, alışılagelenin aksine, şiir merkezli edebiyat tarihi anlayışından uzaklaşıyor ve klasik sanatkârların güçlü birer hikâyeci taraflarının bulunduğuna dikkat çekiyor. Bakışını bilhassa, Klasik edebiyatımızın zirve isimlerinden Fuzûli ve Şeyh Galib’e çeviren yazar, mesnevi tarzıyla kaleme alınan Leylâ vü Mecnûn, Hüsn ü Aşk gibi metinlerin klasik hikâye yahut roman olarak okunabileceğini ileri sürüyor. Sunduğu yeni perspekt

Müşahedat’ta iş bölümü esasına dayalı gelişmiş, medeni bir şehir hayatı olarak tasvir edilen İstanbul’u, doğrusu Ahmet Mithat’ın kaleminden okumak bir başka oluyor. Yaptığı tasvirlerle insanı ve toplumu iş, ekonomi, çalışma hayatı ve derin toplumsal ilişkilerle iç içe yeni bir idrak geliştiren Ahmet Mithat’ın, bu romanla ulaştığı yazış biçimi, dönemin edebiyatı bakımından gerçekten gıpta edilecek bir seviyedir. Beykoz civarında bahçecilik ziraati yapan çevrelerin hayatı (gündüz), Hünkâr İskelesi’nden küçük

Ahmet Hamdi Tanpınar, Mehmet Kaplan ve Orhan Okay… Türk Edebiyatının üç büyük ismi, birbirini takip eden üç büyük hoca… Bu üç hocanın geleneğinin takipçisi ve Orhan Okay’ın bizzat öğrencisi olan Necmettin Turinay Üç İsim Dört Mevsim adlı eserinde, Türk Edebiyatının üç büyük değerinin eserlerini, çalışmalarını, düşüncelerini ve birbirleri ile ilişkisini inceliyor. Tanpınar, Kaplan ve Okay’ın Türk Edebiyatına ve Türk Edebiyatı araştırmalarına katkılarını, düşünce ve sanat anlayışlarını, fikirlerinin ve eserle

Bugünün Türkiye'sinde işten ve meslekten, el becerilerine dayalı türlü sanatlardan, özellikle de tarımsal faaliyetlerden umumi bir kopuş söz konusu! İşte bu küçük etüdümde, Türkiye adına tarihi ve sosyolojik bir çöküntü olarak vasıflandırdığım bu manzaranın, eğitimle bağlantılarını kurmaya çalışıyorum. Ardından da elde olmayarak, sormak durumunda kalıyorum: - Türkler artık çalışmayı sevmiyor mu?

Yaşadığımız şehir içinde barındığımız mimarî ortam, mobilya, radyo-teievizyon, her türlü teknoloji ürünü eşya, cani bir canavar haline gelmiş de, hayatımızı neredeyse onlar idare ediyor; ruhumuz bu anlamsız girdapların arasında şekilleniyor. Her halde insanı edilgenliğe mahkûm hale getiren ve hattâ mahkûm gören bu teorik çarpıklığın behemehal bir sonu gelmelidir. İnsana saygı duymayan ve âdeta insana olan itimadını yitirmiş bu yeni versiyon islamcılığın temel çıkmazı, insan ve toplumla düşüncenin sıhrîba

Bu kitap, araştırmacı-yazar Necmettin Türinay’ın, kültür, dil ve sanata dair makalelerinden oluşmaktadır. Yazar, bu makalelerinde, geçmişten geleceğe bir köprü kurmaya çalışır. Tanzimat nesillerinden Servet-i Fünun’a, Fecr-i Ati’ye, hatta Yahya Kemal veya Ahmet Haşim’e kadar bir bir gözden geçirir. Yazar, bu kitapta genellikle edebiyat ve fikir cereyanlarının ve tabii bu cereyanlara mensup öncü kadroların, varoluş gerekçelerini gizli/açık bir devam fikrinden almadıkları sonucuna ulaşır ve edebiyat eleştir

Geçmişle gelecek arasında edebiyatımız, sanatımız ve düşünce hayatımız, yeni hamlelerin dayanak noktalarını arıyor. Ülkemizde, üzerinde yeterince durulmayan ya da bütünüyle yanlış şekilde ele alınan edebiyat ve sanatta geleneğin yeri ve geleceğe uzanan dinamizmi, Dr. Necmettin TÜRİNAY’ın bu çalışmasının eksenini teşkil ediyor. GELENEĞİN DÜNYASI / YENİLİĞİN UFUKLARI, yazarın gelenek ve yenilik ilişkisini çarpıcı şekilde ortaya koyan deneme ve eleştiri yazılarından oluşuyor. Ayrıca, “İnsan için en iyisi, k