Picabia kendi hayatından izler taşıyan romanı KERVANSARAY’ı, ilk SÜRREALİZM MANİFESTOSU’nun yayımlandığı 1924’te yazdı. Picabia’nın kaleme aldığı tek roman olan KERVANSARAY, Avangardların girdabına yakalanmış bir çağı iğneleyici ve alaycı bir üslupla resmeden bir dizi tabloyu andırır. Bu tablolarda kimler yoktur ki Picabia’nın taşlarına hedef olmayan? Duchamp, Picasso, Breton, Éluard, Desnos, Vitrac, Aragon, Ernst, Cendrars, Cocteau ve başkaları... Kervansaray, zafere yürüyen Sürrealizm’e karşı Dadaizm’in

Dadacılığın önemli metinlerinden biri olan, Francis Picabia'nın sanatı ve sanatçıları, edebiyatı ve yazarları, burjuvaları ve şairleri gülünç duruma düşüren, otoritenin her biçimini reddeden, 1920 tarihli bu pırıltılı ve küstah başyapıtı kışkırtılmak isteyen, hayatın ve düzenin konformizminden sıkılmış herkese şiddetle önerilir.

"Kervansaray" bugün, tam anlamıyla bir antimanifesto olarak karşımızdadır. Picabia, sistemin yokluğunda, tüm diyalektiğin, kendince oyunları ve sınırlamalarıyla, kendisi tarafından tecrübe edildiği bir yaşama sanatı ortaya koyuyor. Breton'un dogmatik kesinliğine, kendi özgürlüğünün teyidi olan yola getirilemez bir serbestlikle karşı çıkıyor. "Kervansaray", zafere yürüyen sürrealizme karşı dadaizmin yahut en azından Francis Picabia'nın şeref mücadelesidir; dediğim dedik, başına buyruk, uzlaşılması imkânsız,