Öyle çok nedenim var ki. Hayallerim, aşkım, sen. Ama ben hiç âşık olmadım ki. Seni seviyor muyum? Onu bile bilmiyorum! Sana âşık hiç değilim. Elimi, kolumu tutunca bir yerlerim kıpırdanıyor, ama bu korku mu, cinsellik mi bilmiyorum? Karşıdaki sanki daha çekici. Yanındaki bayanla yan yana oturmuşlar. Bazen yanındakinin gözüne, bazen denize bakıyor. Az konuşup daha çok gülümsüyorlar. Denizin, balığın, içkinin ve birbirlerinin tadını çıkarıyorlar. İçlerinden aynı şarkıyı söyler gibiler. Ritmi tutturmuşla

Haydi bakalım kaç yaptırabileceksin? dedi. Çok uzakta bir tır gidiyordu. Gaza yüklendikçe hız göstergesi yükselmeye başladı. Heyecanım gittikçe artıyordu: 240, 250, 260... Hızlandıkça yol ip gibi inceliyordu. Tıra yaklaşıyordum ki kenarda koyunlarını otlatan bir çocuk, tıra doğru koşmaya başladı. Buradaki çocuklar yoldan geçen tırlardan sigara isterlerdi. 'Yola çıkarsa yandık!' diye düşündüm. Bu mesafede durmam mümkün değildi. Frene bassam ya şarampole savrulur ya da tıra çarpabilirdik. Piç Ünal da: Du

Yanakları kıpkırmızıydı. Kıvır kıvır kara saçlarının topuzu dağılmış, üstü başı toz içerisindeydi. Geçmiş olsun, bugün en az beş kilo zayıfladın, dedim. Boynuma sarıldı, Çok teşekkür ederim, deyip ağlamaya başladı. Koca bedeni sarsılarak ağlıyordu. Uzun süre ağladıktan sonra; Kan kokuyorsun, gel şunları temizleyelim, dedi. Kantinin önündeki fıskiyede yüzümü yıkadım, o da sağımdaki solumdaki kanları temizledi. Akdağlılar adlı kitabında kimi gülerek kimi hüzünlenerek okuduğumuz dünün yaşam parçacıklarında in

Ali Kazım Görücü müthiş bir güzellik katıyor yaşamımıza. Akdağlılar'da anlattığı Selanik'ten göçle başlayan bir serüven, yeni insan manzaralarıyla buluşturuyor bizi. Cumhuriyetin ilk yıllarından bugüne uzanan, Hamide Nene ile başlayan bu serüven, Akdağlılar ekseninde yaşanmışlıkları gözümüzün önüne seriyor. Olaylarla iç içe sunulan ve Akdağ'da yaşamış olan, çoğunluğu bugün aramızdan ayrılmış olan insan davranışlarıyla karşılaşınca nereden nereye geldiğimizi bir kez daha düşündürüyor bize. Kimi zaman gülerek