“Beni affetme… Anlama da… Hayatımın özeti, düzeltilmeyecek kadar vahim bir anlatım bozukluğu… Benidaha fazla konuşturma… Ben susayım, sen ağla… Gusül abdesti alabileceğim kadar gözyaşı biriktir benimiçin… Sonra beraberce çayıma siyanür karıştıralım. Önce göm beni, sonra anla…”Çocukluğa, büyümeye, Beşiktaş’a, bayramlık ayakkabılara, içinden oyuncak çıkan yumurtalara, coğrafiuzaklıklara, bakmak için ölünen gözlere bakamamaya aşık olmaya ve olamamaya; bazen Deep Purple’a,bazen Ferdi Tayfur’a, bazen Salinger’a,

“Olur öyle şeyler,” dedi. “Olur mu hiç öyle şey?” dedim. Su vardı önümüzde. Suyun iki yanında insanlar… Onun iki yanında insanlar… Geçti vakit. Gerisini geceye bıraktık. Akıt su… Geçti zaman. O geç gelmişti. Ben geç kalmıştım. Gerisini geceye bıraktık. Kalakaldık, n’apacaktık? Çaresiz, çaktırmadan kimselere, içimizden sorduk birbirimize. “Geçer değil mi?” Çok zaman geçti. Çok su aktı. Çok insan, çok gece, çok yaşantı… Pek çok şey değişti elbet, durur mu hayat? Çok şey geçti, bitti, anı oldu. Ama o zaman, or

"Biri ölür üzülmezsiniz, sonra sandalyeye asılı hırkasını görürsünüz, o hırkanın duruşu kalbinize oturur." Nuri Bilge Ceylan Ali Lidar, yeni öykü kitabında çocuklukla, bellekle, ertelenmiş hayallerle, ıskalanmış, önemsenmemiş yahut üzerinden hızlıca geçilmiş hayatlarla hesaplaşmaya, geçmişin ayrıntılarının "Z Raporu"nu çıkarmaya devam ediyor. “Çocukluk bir suç gibi bazen, kendisine uzaktan bakıldığında… Bazen de kayıp cennet. Anneli, babalı harikalar diyarı yahut yanlış alınmış bir ayakkabının hayata

“Gidelim buradan… Göğsünü sıkan, içini daraltan o laneti geride bırakıp gidelim. Burada yağmur bile güzel yağmıyor artık. Yağmuru güzel yağan bir yerlere gidelim. Gidelim buradan… Burası bizim değil. Nasıl baş ederiz bu kadar saçmalıkla? Her şeye sıfırdan başlanabilecek bir yerlere gidelim. Gidelim buradan… İlaçlarını yanına alma. Kitaplarımı almayayım ben de. Biraz da onlar çıldırtmıyor mu bizi? Havası ilaç, denizi kitap bir yerlere gidelim.”

Ali Lidar, 4 yıl aradan sonra yayınlanan yeni şiir kitabıyla, yanıbaşımızda duran ve trajedilerine her daim tanık olduğumuz, buna rağmen mütemadiyen görmezden gelinen hayatların Z Raporu'nu çıkartmaya devam ediyor. oysa bak nasıl şen burda karpuz tezgahları serin bir yaz gecesi nasıl yakışırsa bir yere o kadar yakışıyor gece bak şu an mahalleye öyleyse neden kediler kederle bakıyor yüzüme? oysa ben nasıl yalnız olduğumu anlatmamıştım kimseye … Kederle Bakan Kediler şiirinden

Ali Lidar, Kişisel Edebiyat Atlası ve Hayata Rağmen Edebiyat kitaplarıyla kıymetli bulduğu kitaplara ve bu kitapların yazarlarına nereden baktığını, sözünü ettiği yazarların eserlerini neden okumamız gerektiğini titiz bir çalışmayla sunmuştu. Bu iki kitabın devamı olan Edebiyatın Tesirli Parçaları okurlara sadece keyifli bir okuma vadetmiyor, aynı zamanda ucu bucağı olmayan edebiyat evrenindeki nadide eserler için rehberlik ediyor. Bilginin paylaşıldıkça ışıldadığını, okuma ortaklığının dünyanın en güzel or

Ali Lidar, Büyük Kederler Küçük Öyküler kitabıyla yaşamın ağrılı yanlarına neyin merhem olacağını gösteriyor okuruna. Bu öyküler görünmez bir yara bandıyla gezdirecek okuru, onların ruhlarını parçalayıp tekrar onaracak. Samimi dili ve sarsıcı kurgusuyla her biri tekrar tekrar okunacak öykülerden oluşan Büyük Kederler Küçük Öyküler dalgalarıyla kıyıları döven, seyredenin gözlerini ayıramadığı masmavi bir deniz gibi içine çekiyor okuru. "Mutluluk ve mutsuzluk, hayatı kendisiyle anlamlandırdığımız ya da zehir

"kadere karşı plan yapardı eskiden İsmail Hepsi elinde patladı Bir dal bir yaprak gibi zayıf ve iradesizdi Bir zaman geldi anladı Anladıktan sonra Artık gelen de birdi İsmail için giden de bir Varlık da bir İsmail için yokluk da bir Gitmek de bir İsmail için kalmak da bir Uykuları hariç her şey bir Az tasavvuftan anlasaydı İsmail Hallac'ın bin yıl önce dediğini tasdiklerdi Ama İsmail tasavvuf bilmez Fakir ve önemsiz olduğundan Tasarruf bilir" Ali Lidar, dördüncü şiir kitabıyla bize dair olan her şeye dokun

Ali Lidar, Hayata Rağmen Edebiyat'la Kişisel Edebiyat Atlası'nın sınırlarını genişletiyor. Edebiyatın mihenk taşlarının yanında, unutulan yahut yeterince değer görmeyen edipleri de bilinmeyen yönleriyle anlatıyor. Ali Lidar'ın özgün bakış açısıyla, yaşamlarını ve eserlerini ustalıkla kaleme aldığı yirmi yazar, edebiyatın hayatla kesiştiği coğrafyada okurlarını bekliyor. Bizi hayata karşı ne savunabilir, edebiyattan başka? "Hayata Rağmen Edebiyat'ın yazarlarını seçerken yine tamamen sübjektif kriterler kul

?Birini ya da bir şeyi sevmek, değer vermek, onu her şeyiyle sevmek demektir çoğu zaman. Ne olduğunu, ne olacağını, sınırlarını bilip, hatalarıyla, eksiklikleriyle, yanlışlarıyla ve sebep olduğu üzüntülerle kabul etmek demektir. Hiç kıvırmasak mı? Kıvırmadan söyleyelim evet, gerçekten sevmek bir tür çaresizliktir. Bir şeyi gerçekten çok seviyorsan başka çaren yoktur da ondan seviyorsundur." Ramazan'ın, Zöhre'nin, Aziz'in, Musa'nın, Pervin ablanın ve görmediklerimizin, görmezden geldiklerimizin hikâyeleri.

Linç Çağı'nda, Şirintepe Parkı'nda, heybende meleğin emanetleri, çölleri ve karlı ovaları aşacak, yangınlara tanık olacaksın, soyut atların gölgesinde soluklanıp, şirk sınırlarını zorlarken... Bu yolculukta en çok kendine tanık olacaksın; ayrılık öfke ve keder yoldaşın olacak, müzevirler dünyanı karartacak. Ali Lidar şiirleriyle seni, sana anlatacak. Dünyanın yükü kendisinden ağırsa, tek çare terazinin kefesine bir tutam adalet koymaktır. Aslında Herkes Haklı, anılardan bir kırkyama...

"Beni affetme... Anlama da... Hayatımın özeti, düzeltilemeyecek kadar vahim bir anlatım bozukluğu... Beni daha fazla konuşturma... Ben susayım, sen ağla... Gusül abdesti alabileceğim kadar gözyaşı biriktir benim için... Sonra beraberce çayıma siyanür karıştıralım. Önce göm beni, sonra anla..." Çocukluğa, büyümeye, Beşiktaş'a, bayramlık ayakkabılara, içinden oyuncak çıkan yumurtalara, coğrafi uzaklıklara, bakmak için ölünen gözlere bakamaya, âşık olmaya ve olamamaya; bazen Deep Purple'a, bazen Ferdi Tayfur'

"Ben seni severim aslında da düzenim bozulur diye korkuyorum Durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar Sinemaya gitmeye ele ele tutuşmaya falan kalkarız İşin yoksa çiçek al, saç tara, parfüm sık Küsmesi, barışması, ayılması, bayılması Hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması" Eski türk filmlerinden apartman boşluklarına, ihtimallerden imkânsızlıklara, parklardan çıkmaz sokaklara, Ottawa'dan Eskişehir'e bir yolculuk. Anneler, babalar, kuşlar, trenler, eski sevgililer ve elbette atlar da dâhil işin içi

Stefan Zweig'dan Oğuz Atay'a, Franz Kafka'dan Yukio Mişima'ya yirmi yazar. Kıta Avrupası'ndan Uzakdoğu'ya, Anadolu'dan Latin Amerika'ya uzanan yirmi edip. Edebiyata yön veren yirmi ulu çınar. Şiir, öykü ve anlatılarından tanıdığınız Ali Lidar'dan kişisel bir edebiyat kanonu; çevirdiğiniz her sayfada yazarın patikasını takip ederek ayak izlerinin ardında kaybolacağınız bir yazar atlası... "Bugüne kadar yayımlanan kitaplarımdan çok daha farklı oldu Atlas. Temel amacım da şuydu: Özellikle öğrencilerimden ve

araziler dolusu susuzluktun kuşlarla paylaştığım atlar kusuyordu böğrüme ben mavi deyip duruyordum iyiydik perişanlığa rağmen olabildiğince mağrurduk niye kışkırttın tabiatı ırmakları baştan çıkarttın gel anlat şimdi kölelikten kurtulmanın asaletini! omurlarım ağrıyor bak düşün omur ağrısı ne demek omurların ağrıması bu yükü taşıyamıyorum demek kedilerine trip yap artık derdini ev arkadaşlarına anlat uğurlarken beni sakın dönme diyordun ya geri unuttuğun bir şey vardı geçmişti dönmeler mevsimi! Ali Lidar z