Timurhan Barbaros, Ben, ayaklarıma kadından pranga takmam! diyerek büyük konuşmuştu. Özgür, pervasız ve kafası rahattı. Arayanı soranı yok ya, kısacası dünya ona güzeldi. Ta ki birileri, söylediklerini ona gerisin geriye yutturana kadar... İşte o zaman, takmam dediği prangaları ayaklarına kendi elleriyle taktı. Dolunay Kırımlı, Adamdan at gibi huylanıyorum azizim! derken aslında kendi kendini kandırmaya çalıştığını biliyordu. Biliyordu, çünkü her ne kadar geçmişinde ve çocukluk anılarında kaldığını düşünse

Aslında şeytan bile ondan umudunu kesmişti... Giorgio Da Montagna iyi ve güzel şeylerin kendisini bulacağına inanmıyordu. Özellikle de aşkın. Aşk, en olmadık yerde ve zamanda çıkmıştı karşısına... Bu kez aşkın peşinden gitmeye kararlıydı... Çünkü sonunda kalbini emanet edeceği kişiyi gerçekten bulduğuna inanıyordu. Ve onu kaybetmeye hiç de niyeti yoktu... Aslında sanıldığı gibi bir melek değildi... Merve Rüzgaroğlu, saf olabilirdi ancak aptal değildi. Yine de hiç beklemediği bir anda kalbini Giorgio Da Mont

Sıra dışı bir kadın, aşkı unutmuş bir adam, duygusal çalkantılar içerisinde çılgın bir İtalyan. Eylül, nam-ı diğer dişi kurt. Hayatı mücadelelerle dolu, olağanüstü zeki, güzel, güçlü ve sıra dışı bir kadın. Hayatında hiçbir zayıflığa yer yok sanıyordu. Aşk dışında. İlk aşk, tek aşk ve mutlak aşk. Yıllar sonra ilk aşkıyla karşılaştığı zaman, her şeyin karşısında güçlü durabildiği gibi onun da karşısında güçlü durabilecek miydi? Bir kumara benzettiği bu duygusal çatışmada kazanan mı olacak, kaybed