Bir su damlasıdır insan Acıları ardına almış Üstünü tebessümle kapatmış Derinden ağlarken gülümseyebilmektir Hüznün yüzü Çocukluğunu özünde saklamış Gençliğini üzerine giydirmiş Saklı kentler arasında sıkışmış Hayallerini yitirmiş Öfkesi üzerine masumiyeti giymiş Dingin dalgaların kıyıya vurmuş halidir Hüznün yüzü Ruhu yara almış Hayatın derin dehlizlerinde kaybolmuş Ölü kaslar yüz mimiklerini sarmış Acılara gebe kalmış Matruşka suratlardan arınmış Hiç olmuş sonra küllerinden Yeniden doğmuş Hüz