piçûkê bira me ez, gula civata, hebim çi ye nebim çi diçim wê xewna dûr a çîroka te lê ji bîr bûye barê min piştek bîranîn dimeşim li jor min dengê betonan dikan û mixazeyên ku tengasiyê belav dikin li tenişta min siya hesinî ya aciziya şûm pêjna erdhejan tê ji gavên min ez gihîştim qonaxa dawiyê lê nebû hebûn nehejiya û nehedimî mirin li kû deynim vî barî bavêjim kû van gunehan aciziya min hesin û ev hesinên ji mayîna dirêj bi gazin in ditengijin, yê min jî bi demê re zingar digirin destên mi