"Duru sabahların düşünde Yaban güvercinleri Yeniden sevilmiştir otlar Güvercin süzmesi gözlerinde Dönen mevsimlerini"

Şimdi kullandığımız harflerin kabulü 1928 yılında oldu. İlhan Berk on yaşındayken. On yaşındayken, okul hayatının daha başlangıcında, harfler sıfırlanıp yeni bir başa döndü. Bu ona, o küçük yaşında, dilin esnekliği konusunda bir bilinç değilse bile mutlaka bir perspektif kazandırmıştır: Demek ki değişebiliyor. Bunu kendisine söylediğimde Görüyor musun, bilgi nasıl [bakışı] değiştiriyor demişti. Hakkı Avan'ın İlhan Berk'in Manisa Yılları kitabını okuyunca edindiğim bilgiler, tıpkı İlhan Berk'in dediği gibi,

Mektupların gün yüzüne çıkmasına hep sevinmişimdir. Eldeki mektupların okurla buluşması ediminde giderek bir artış göze çarpıyor. Çoğu, adını bir biçimde duyurmuş kişilerin kaleme aldığı mektuplar bunlar. Her biri kendine özgü renk ve kokusuyla okuru kendine çekiveriyor. Bir de gençlik döneminde yazılan mektuplar var ki hep ilgi duymuşumdur onlara. Sanki bir şeyler arar gibiyim. Adı sanı duyulmayan kişilerce yazılan delikanlı mektuplar bunlar. Hep sıcacıktır. Dışavurumun içtenliğiyle yazıldığını anlayıveri