Geçen gün rastladığım biri bana ne işle uğraştığımı sordu. Gerçekten günümün çoğunu nasıl geçirdiğimi bilmek istiyordu ve ben de açık davrandım: ?Benim işim toplantılara katılmak; hem de kötü toplantılara. Bu duruma nasıl geldiğimizi bilemiyorum. Her gün olmasına izin verdiğimiz, birbiri ardına düzenlenen ve şirketlerimizi sessizce kemiren sıradan toplantılar... Giderek alıştığımız uzun, sıkıcı ve açık bir amacı bulunmayan toplantılar ve belki de daha iyi alternati?erin geri planda solup gittiği şüphesi..