“Yeni nesil popülizmin sadece kendine biat etmeyen ya da dışladıkları cemaatleri değil, 1960 sonrasında sanayileşme hamleleri sonrasında oluşan yeni kentli esnaf/zanaatkâr, bürokrat ve teknokratlardan oluşan ücretli gelire sahip orta sınıfları ve örgütlerinden başka koruyucusu olmayan işçileri de dışladığını biliyoruz. Kentli orta sınıfları dışlayarak, küreselleşmeyle eklemlenmeyi sağlayan yeni orta sınıfları seçen yeni nesil popülizmin ürettiği ‘teknoloji kenti’ olarak Pendik,

Ne yazık ki, Türkiye'de toplumun çoğunluğu, geçmişinde göç ve yerleştirmeyle ilgili acılı anıları olsa da, iskân kurumunun bugünkü dışa kapalı ve yabancı korkusuyla zedelenmiş arkaik anlayışını destekliyor. Oysa, bugünün mağdurları olan yabancıların, mültecilerin, sığınmacıların konumu, ancak 'insan hakları' fikrinin yaygın olarak benimsenmesi ve içselleştirilmesiyle iyileşebilir. Aynı şekilde, ne yazık ki, kentlerde ve kırsal alanlarda yerinden edilenler ve kamulaştırma mağdurları adeta çoğunluğun sessizli

Türkiye'de siyasetin dar bir alana hapsolmasının, katılım ve şeffaflık sorunlarının nedenlerinden biri yerel siyasetin durumudur. Türkiye'de yerel siyaset, ulusal siyaset tarafından bastırılan ve onun gölgesinde bırakılan bir alandır. Yerel siyaset, ulusal siyasetin bütün demokrasi eksiklerini bazen katlayarak taşır. Teknik bir hizmet arzı olarak algılanan yerel yönetim yaklaşımı, var olan demokrasi açığını daha da büyütür. Bugün nüfusun % 75'ini kapsayan Büyükşehir Modeli, bir âdem-i merkeziyet adımı değil

Whereas labour migration had primarily been a male phenomenon throughout history, large numbers of women began to migrate from the South in order to find work in the North of Europe in the 1970's. In the case of Turkey, women of rural or small town background who had never been employed, who were mentally unprepared, and to some degree unwilling to leave their homes, were suddenly urged by their mail relatives to take up industrial or service jobs in foreign countries. By 1974 there were almost three times

Prof. Dr. Sema Erder'in 1990-2014 yılları arasında göç, kentleşme, gecekondulaşma gibi konular üzerine yaptığı çalışmaların Dr. Nesrin Uçarlar tarafından derlendiği bu eser, terk edilen ve göç edilen kentlerin sosyolojik dönüşümünü, gecekondulaşmanın fiziksel ve sosyal izdüşümlerini, yerel yönetimleri irdelemektedir. Erder bu eserinin ilk bölümünde farklı göç türlerine bakmakta ve bu göç türleri sonucu oluşan yeni tabakalaşmaları, yeni kent yoksullarını incelemekte; ikinci bölümde gecekondu ve gecekondulunu

Türkiye’de 1980’e kadar zorunlu belediye hizmetlerini görmek, imar işlerini düzenlemek ve denetlemek gibi dar bir karar alma alanı çerçevesinde çalışan, dolayısıyla da kentsel yaşamın çok küçük bir kısmını kapsadığı için kentsel orta sınıflar ve kentsel seçkinler tarafından fazla önemsenmeyen belediyeler, 1980 sonrasında, büyükşehirlere ayrılan kaynakların arttırılmasına ve büyükşehirlerle ilgili yönetim biçimlerinin geliştirilmesine olanak veren yasal değişikliklerin yapılmasına bağlı olarak belli bir değ

Marmara Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Sema Erder Refah Toplumunda Getto adlı eserinde, mekânsal ayrışmanın dışlanma ve içe kapanma süreçlerini nasıl doğurduğunu inceliyor. Erder araştırmasında, bir refah toplumu olan İsveç te özellikle Türklerin yaşadığı özgün bir getto alanını incelerken aynı zamanda getto sorununun çeşitli boyutlarına ilişkin değerlendirmelerde bulunuyor. Erder in kavramın doğru kullanılmasından, dikkatli genellemeler yapılmasına dair uyarıları konunun daha sağlıklı tartışılması iç

Ümraniye, araştırmayı zahmet olarak görmeyen bir anlayışın ürünü; geniş çaplı bir alan araştırmasının bulgularına dayanan bir kitap. Ümraniye: Gecekondulaşma, iç göç, kentlilik, yerellik, hemşehri dayanışması, arazi mafyası gibi olguların, tipik parçalar üzerinden özgün bir bütün oluşturduğu yeni memleket... Kimi daha zengin kimi daha yoksul mahalleleriyle; kimi daha sosyal kimi daha yalnız haneleriyle; kimi daha güçlü kimi daha bitkin insanlarıyla bir kent-kondu...