Kamu yönetiminin işleyişi açısından merkezin konumu başat gibi görünse de yerelin varlığı, gerek zaman boyutunda gündelik hayatın gerekse de mekan boyutunda insanın ve vatandaşın konumunda temel zemini teşkil eder. Özellikle 1970'li yıllardan beri devletin belirleyiciliğinden çıktığı ifade edilen siyasal ve iktisadi yaşamın adem-i merkezileşme başlığı adı altında yerel yönetimlere kaydığı ya da kayması gerektiğini var sayarken; pratikte hem siyasal yaşamın hem de üretim ve bölüşüm ilişkilerinin kentlerde