Lori’nin kuşları, kayısı ağaçları ve neşeli şarkıları var. Ninesinin ise masalları ve derin çizgileri... Her akşam, ilk yıldız göründüğünde ninesi Lori’ye masal anlatır, Lori de ninesine yüzündeki çizgileri sorar. Günler böyle gelip geçer, güz gelir. Lori istemeye istemeye okula başlar, ninesi de masalları unutur. Her ikisi de susup konuşmaz olur. Bir gün öğretmenin masasında bir kitap görür Lori, tavus kuşu masalını hatırlar, korkuları kaybolur, sesi yeniden duyulur. Çağdaş çocuk edebiyatının sevilen yazar

Bilmiş Bade ve Takım Ada, iki yaramaz kafadar. Hiç benzemek istemezler yetişkinlere. Birbirlerine de pek benzemezler aslında. Ada bir filozof. Bade ise bir asi. Ada satranç ustası, Bade sayı avcısı. Ada şövalyelere hayran, Bade ise ejderhalara. İkisi bir aradaysa, büyümek büyük bir macera.

Boğaz'ın gözde bir semti. Bu semtin, çocuk seslerinin eksik olmadığı bir sokağında eski bir konak. Bu konağın bahçesinde bir manolya ağacı. Bu manolya ağacının altında esrarengiz bir adam. Adamın omzunda bir örümcek maymunu. Soru sormaya meraklı bir çocuk. Cevapsız sorular. Uzun bir yaz, keşfedecek şey çok ve bir not

Hayal ve Maja'nın internette başlayıp İstanbul'un tarihi sokaklarına, oradan da Çocuk Ülkesi'ne uzanan dostlukları... Hayal ve Maja; güzel iki çiçek, koruyucu gözü ararken bakalım kendilerini nasıl bir macera içinde bulacaklar? Kendilerinin ve tüm çocukların teknolojiyle kuşatılmış yaşamlarını küçük dokunuşlarıyla nasıl güzelleştirecekler? Haydi, Farfaryanlar'a binip yirmi beş kremalı kattan oluşan Pandispanya Sarayı'na doğru birlikte yol alalım...

Hikayemiz, Kaygı Kuşu Deniz'e, bir sabah Japonya'dan gizemli bir paket gelmesiyle başlar. Bu tuhaf pakete, yeni paketler eklenir. Paketler çoğaldıkça, Deniz'in kaygıları da uçuşarak onu terk eder. Deniz, arkadaşları Arda ve Eylül'ün de yardımıyla paketlerin sırrını çözer ve bu, tüm dünyaya yayılan bir iyilik hareketine dönüşür. Kaleminden dökülen şu satırla da içinde sakladığı cevher gün yüzüne çıkar: Ben bu mektubu sana, kendini unutma diye yazıyorum... Doğrusu hiç bilmiyorum insan ne yazar, çölü yürüyer