"Çukurova gerçeğindeki sertlik vardır Yılmaz Güney sinemasının estetiğinde de. Çukurova'nın sarı sıcağı, varsılların dünyası ile yoksulların dünyası arasındaki uçurum, bitmeyen çelişkiler; sayılı insanın sahibi olduğu, uçsuz bucaksız verimli tarlalardaki, sayısız insanın ölesiye çalışması, ölesiye yoksulluğu... İşte Yılmaz Güney Sineması'nı yaratan Çukurova gerçeği..." Prof. Dr. Şükran Kuyucak Esen

80'LER TÜRKİYESİ'NDE SİNEMA Salon koyu bir karanlık içinde. Yükseklerdeki noktadan, güçlü bir ışık yayılıyor karşı duvara. Yönetmenin dünyasının ışığı, kalabalıklara yansıyor duvardaki perdeden. Ve salondaki dünya sayısı kadar ışık, yoğunlaşıyor, yükseklerdeki o noktada yeniden. Dünyalar arasındaki bu ışık alışverişi gerçekleşebildi mi, 80'ler Türkiyesi'nde... 80'ler Türkiyesi'nin beyazperdesinde? Prof. Dr. Şükran Kuyucak Esen

Türk sineması, ilk Türk filminin çekildiği tarihten günümüze kadar altı dönemden geçmiştir. o İlk yıllar (1914-1922) o Tiyatrocular dönemi (1922-1939) o Geçiş dönemi (1939-1950) o Sinemacılar dönemi (1950-1970) o Karşıtlıklar dönemi (1970-1980) o Darbe dönemi (1980-2010) Elinizdeki kitapta bu dönemler, dünyanın ve Türkiye'nin içinde bulunduğu siyasal ve kültürel koşullarla birlikte değerlendirilerek; ayrıca, sinemamızın beş ustası, Muhsin Ertuğrul, Lütfi Akad, Atıf Yılmaz, Metin Erksan ve Yılmaz Güney öne

"Türk Sinemasının Kilometre Taşları" ve "Zeki Ökten - Yeşilçam'da Özgün Bir Yönetmen" kitaplarıyla bilinen Şükran Kuyucak Esen bu kitabında, sinemamızda bir 'auteur' olarak tanımladığı Ömer Kavur sinemasını her yönüyle ele alıyor...

Daha önce "Türk Sinemasının Kilometre Taşları" kitabını yayınladığımız Şükran Kuyucak Esen'in bu kapsamlı Zeki Ökten çalışması, yönetmenin sinema anlayışını, tüm filmlerini ve karakterlerini analiz ediyor...

Auteur Kuramı; geliştirilmeye muhtaç yönlerine rağmen, sinemanın bir sanat olduğunu kanıtlaması ile vazgeçilmez bir kuramdır. Çünkü, filmi yapanın bir sanatçı olup olmadığını sorgularken, filmlerin de bir sanat eseri olduğu ya da olması gerektiği üzerinde durur. Sinemayı gösteriden, eğlenceden sanat mertebesine doğru yükseltir. Bir derinlik, bir öz, ona katılmış bir ruh arar filmde. Bu tavır da filmin yönetmenine sorumluluklar yükler. Türkiye sinemasına bakarak ruhu olan, yönetmenin kişiliğinin vurgusunu ta