"Minibüstür kuş olur, kuştur uçar. Canım sağolsun dersin geçersin." Zafer Doruk'un Âlemciler'i işte böyle bir dünyada yaşıyor. Kuşçu Kâmil, Memiş Emmi, Şaşı Ömer, Ebleh Hasan, Kahveci Yakup, Kör Ethem, Adanalı Osman, uzatmalı işsiz İsmail, Güney'in baharlı kültürünün bir tül gibi sardığı öykülerde canlanıyor. Gençliğinde hayatın tadını gönlünce çıkarmış, şimdi pişmanlığın pençesinde ölmeye yatanlar, karanlık hücresinde zihninin oyunlarına mağlup düşenler, kardeş öfkesiyle boğma rakı eşliğinde aya karşı

Düğünlerde damat tıraşını yaptıktan sonra alnına koyduğu rakı bardağından damla dökmeden Çukurova çiftetellisi oynayan Berber Kemal; karısı elli yıl sonra yataklarını ayırınca hayatın anlamını ölümden kurtardığı yenik dövüş horozunda bulan Tahir Bey; güvercin kraliçesi Düztaban Zöhre'ye yanık Süslü Yakup; vitesi attı mı durdurulması zaman alan, genelev sokağının kıdemli Abla'sı Kocavezirli Yırtık Sabahat. Orhan Kemal Öykü Ödüllü yazar Zafer Doruk yeni kitabı Karsambaç'ta bizi peşine takıp Adana'nın arka

Orhan Kemal Öykü Ödüllü yazar Zafer Doruk, uzun bir aradan sonra yeniden okurlarıyla buluşuyor. Çukurova'nın sıcağından ses veren bu yeni öykülerinde varoşlar tozu toprağıyla hayat bulurken coğrafyanın kendine has yaşam kültürü bütün renkleriyle elle tutulabilecek kadar canlanıyor. 12 Eylül darbesinden günümüze uzanan geniş bir zaman diliminde; arka mahallelerin münhasır evleri, yasak aşkları, evlerinden alınan babaları kadar kuşbazlar, torbacılar, bıçkınlar ve uçurtma kralı çocuklar da dolaşıyor. Yaşamın

Eksik yaşanıp bastırılarak geçiştirilmiş bölük pörçük duyguların bir zaman sonra rastlaşıp biraraya gelme, bütünleşme sancıları...Hoyratça sevme çabaları, kaçırılana yanıp bir an önce yaşama telaşı; can çekişirken bile, yaşanamamış anlara göz kırpmalar...Erkeklerin gölgesinde kalmaktan çok kendi gölgelerine sığınan kadınlar...Hüzün gelincikleri genç kızlar...İnsanı, yaşanmışlığın en duyarlı, en yumuşak karınlı noktalarına çeken çocuk gözleri...Zafer Doruk insanları ve insan olma durumlarını öyküleştiriyor A

Ötekiler... Şarampol Mustafa, Ersan Baba, Sabo, Trevira Turan, Dostum, Aynalı, Kredi Osman, Arap Metin, Deli Faruk, Memiş Emmi ve diğerleri... Bir akşamüstü "cafe"lerinizden çıkıp, Zaza Yusuf´un kahvesine takılırsanız, görürsünüz onları. Sizin oralarda da vardır; hani kentin kıyılarına doğru epeyce bir yürürsünüz... Kimi zaman dünyalarından çıkıp aranıza karıştıkları da olur. Keyifçidirler, âlemcidirler, içe dönüktürler. Tek ´kusurları´ yaşamaya çalışmalarıdır. Açlarından ölseler, nazlarının geçmediğine ´ey