Yeryüzü dediğimiz kaypak yerden ışık bir anda çekiliverse... güneş elini, ay eteğini çekiverse... dev bir örtü açsak gökyüzünün tam altına ve düşen yıldızları toplasak tek tek... geriye kalan şey karanlık değil, çırılçıplak soyunmuş, artık ışıktan korkmadığı için hiçbir şeyi saklamaya gerek görmeyen insan doğası olurdu...Genç öykücülüğümüzün dikkat çekici isimlerinden Ayça Erkol, bu kez “Bir Kış Gecesi Misafiri” ile geliyor. Öyküsünü her yeni kitabıyla olgunlaştıran, çağımızın insani sorunlarının yanı sıra

Yaşadıklarımızdan bir tutam, başkalarının yaşadıklarından bir dilim ve hiç yaşanmamışlardan da göz kararı… Bir rüyanın verdiği ilhamla, bir define bulma ihtimaliyle evinin salonuna kuyu kazmak, kardeşinin intiharını “konu komşuya rezil olmamak” için engellemek, bir gül ağacına bütün dileklerini fısıldamak, sümsük kuşunun hakkını savunmak uğruna cinayet işlemek, hayatın akıp giden hızına yetişmenin çaresini bulamamak… Yüze Kadar Say, kurguya pabucunu ters giydiren bu yaşanmışlıklarla öyküde yeni bir yolu müj