Hayat yolunun neresinde olursan ol varacağın menzil belli değil mi? Herkesin göçüp gittiği bir mekân var. Baksana insanlar sahip olduğu her şeyi bir anda bırakıp itiraz dahi edemeden gidiyorlar. Demek ki bizi bekleyen başka bir âlem var. Karar senin ya dünyayı tercih edecek kısa bir zevk uğruna ebedi hayatını ziyan edeceksin ya da sonsuz bir âleme açılan kalbinin kapı­larını aralayacaksın. Hadi kır zincirlerini arada kalıp ziyan olma! Senden sana, özünden özüne yolculukta harika bir yol arkadaşı. İstikamet

Farkında mısın içinde bir yol var... Varlığını bilmediğin ama hep hissettiğin, İnsanlardan, her şeyden uzaklaştığında seni kendine çeken garip bir arayış... Her dünyaya dalışında sana kendini huzursuzlukla hissettiren bir boşluk, Bazen her şey yolunda olsa da anlam veremediğin bir iç çekiş, Kimsenin seni anlamadığını hissettiğinde beklediğin çıkış yolu... Yıllarca yaklaştığın ama bir türlü bulmadığın... Adresi elinde olan ama gidemediğin... Çıkmaz sokaklarda defalarca dolaşsan da keşfedemediğin...

İnsan hayatı boyunca musibetler, hastalıklar, sıkıntılar yaşar. Bu dertlerle baş edemedikçe içinde yaralar açılır. Açılan yaralar zamanla depresyona, depresyonsa insanın içinde sessiz bir çığlığa dönüşür.. Öyle bir çığlıktır ki tüm bedeni kaplar... Hayattın lezzeti biter. Gözler görmez, kulaklar işitmez olur ve insan sadece nefes alıp veren bir varlıktır artık... Ama aslında dertler kulunu çok seven Rabbin aşkına davetidir. Çünkü bilir ki, insan çok rahatta iken ?Allah demez. Nasıl bir anne evladının yanlış