“Tanrım! Dadaloğlu’yla atışacak sözler, yüzündeki yenilgiyi görecek gözler ver bana…” Bir yanda Yaşar Kemal’in “Kürtlerin Homeros’u” diye andığı Evdal, diğer yanda fermanlara dağlarla kafa tutan Dadaloğlu; bir yanda Kozanoğlu isyanını bastırmak için Çukurova’da bulunan büyük Osmanlı birliği, bir yanda Avşar Türkmenleri... Ozanca söylenen her sözün yaban kaldığı, âşık atışmalarının cenk meydanlarına eğlence kılındığı bir zamanda, silahların gölgesinde sazıyla sözüyle karşı karşıya gelen iki büyük ozanın hikâ

Bir kadının aşkı uğruna, istikbalimi, hayatımı, inançlarımı bir kenara koydum ve bir kez bile pişmanlık duymadım bundan. Bu utanç, bu aşk ve bu inatçı halimle bu çöldeyim ben de. Ariflerden biri, 'İnsan eksik doğar, eksilerek büyür, ölünce tamamlanır,' derdi. Eksik doğdum, eksilerek büyüdüm, âşık olunca tamamlandım. Şu dünyada yaşanan onca kötülüğe rağmen cennetim, ilk zamanlar tenburum, sözüm ve sonra da sevdiğim kadın oldu. Tenburumun telini sevdiğim kadının sesiyle buluşturan Tanrı'ya şükürler olsun. Yo

Abdullah Aren Çelik'i İlerde Hep Yalnız isimli ilk romanıyla tanımıştık. Kandan Adam bu yolculuğun ikinci vesikası. Bu romanda da benzer bir hattan ama o hattı derinleştirerek konuşuyor yazar. Mekân Diyarbakır, kahraman emniyet görevlisi Ahmet Boz, mevsim kış. Sert bir Diyarbakır kışı üstelik. Cinayetler, faili meçhuller, arşiv odaları, müzeler, tarihî sesler, bugünden konuşanlar... Abdullah Aren Çelik, Ahmet Boz kadar yaralı bir karakter üzerinden, çarpıcı bir kent alegorisi kuruyor. Buna kayıtsız ka

Bir ilk roman İlerde Hep Yalnız. Dağların dağ olduğu, ovanın ovaya benzediği bir roman. Talip'in talip olduğu yollar var içinde. Bu coğrafyaya benzer her şeyi kişiliğinden sezdiğimiz Muhtar var. Marazi aşk da var, harita peşinde ömür tüketen adamlar da var. Sahi, Bağdat'ı almaya çalışmak Bağdat'ın kendinden daha mı güzel, ne? Abdullah Aren Çelik, yola düzülüyor. Çetin bir yola