Geçmişin derin sularına bıraktım kendimi. Kör karanlıklarda yanıp sönen inciler, bakışlarıma hükmettikçe anladım ki; aradıklarım onlar... Dokundum, dokundukça yüreğime akabilenleri bir bir topladım. Bir baktım avucumdakilerin kimileri kapkara, kimileri de bembeyaz... Savurdum kitabıma, her biri bir sayfaya süzüldü usulca; hüzün oldu, tebessüm oldu, ben oldu... Bu sabah bir başka yorgunum sanki... Gece boyu, ben uykunun kıvrımlarına tutunmaya çalıştıkça zapt edemediğim zihnim de ordan oraya savrulup durdu. Ç

Kocaman kâinatta bir su damlasıyım Rüzgar eser savurur, savruldukça üşürüm Fırtına kopar, şiddetinden korkar çaresiz büzülürüm Güneş çıkar, yavaş yavaş ısınırım Isındıkça yanar, yandıkça buharlaşır azalırım Bir yarım bulut olur, ulaşamadığım göğe uzanır Bir yarımsa yerde, ayaklar altında kalır Acının olgunluğunda özlemle göğe bakarım Bazen de sakince yağar, yağdıkça artar çoğalırım Çoğaldıkça sevgi olur akar, sızarım derinlere Özümü ararım içten içe...