Tehlike altındayız; bir zamanlar yurt diye bellediğimiz çözülüyor, çöküyor. Yurda benzemeyenin gücü insanı o denli alt etti ki, insan buna karşı hiçbir şey yapamıyor. [Peki,] yurda benzemeyenin üzerimize gelişi karşısında nasıl savunmaya geçebiliriz? Ancak yurda özgü olanı sağlıklı tutan ve koruyan güçleri sürekli uyararak; yurda özgü olanın güç kaynaklarını akıtarak ve bu akışa uygun, doğru yolu sağlayarak. Bu [savunma, bizi] çevreleyen doğa güçleri ve tarihsel mirasın korunmasının el ele gitti

Varlık ´idesinin´ menşei ve imkanlarını araştırabilmek için, formal-mantıksal ´soyutlama´ yoluna gitmek, yani teminat altına alınmış bir soru ve cevap ufkunu tayin etmiş olmak asla yeterli olamaz. Yapılması gereken şey, ontolojik fundamental soruyu aydınlığa taşıyacak bir yol arayıp bulmak ve onu katetmektir. Bu yolun, yegane yol olup olmadığına ve hatta doğru yol olup olmadığına, onu katettikten sonra karar verebiliriz. Varlığın nasıl yorumlanması gerektiğine ilişkin kavgayı halihazırda çözümleyebilmemiz m

Görüşleri kabul edilsin edilmesin, kısmen eleştirilsin veya toptan reddedilsin Martin Heidegger, bugün dünyanın geldiği nokta açısından, çağdaş düşünürler arasında en fazla anlaşılmaya muhtaç olanlardan biridir. Elinizdeki kitap, kendi anadilinde olduğu gibi, çevrildiği bütün dillerde de anlaşılmazlıkla yaftalanarak takdim edilen düşünürün önündeki bu sıfatın ağırlığını bir nebze olsun hafifletebilmek için, en fazla bir bu kadar daha tutan hazır malzemenin dışarıda bırakılmasıyla ve sahasında en yetkin m

Bu kitap, çağımızın en etkili düşünürlerinden Martin Heidegger´in, felsefesiyle rabıtalandırılan bir şaibeyle, Üçüncü Reich yıllarında Nazizmle işbirliği içinde olduğu şaibesiyle, kamuoyu önünde ilk ve son hesaplaşmasıdır. Heidegger, ölümünden on yıl önce Alman Der Spiegel dergisi yöneticileriyle yaptığı ve ölümünden sonra yayınlanmasını istediği bu uzun söyleşide filozofun dramını da ifşa ediyor, satır aralarında... (Arka Kapak)

Modern Çağ: Sibernetik bir içe kapanışı ve çöküşü sergileyen teknik/bilimsel, huzursuz bir tarih dönemi. Martin Heidegger: Bilimlerin söylemi dışında, modern çağın görüngüleri yerine özünü düşünmeyi yaşam boyu bir uğraşa dönüştüren, kimilerine göre "Batı´nın son düşünürü". Bilimle teknolojinin güdümünde, ´öznelliğin´ egemenliği altında ve sürekli enformasyon akışı içindeki bir dünyada felsefenin artık kendini tamamladığı, modern sanattan beklenen kurtarıcılık görevinin de sona erdiği söylenebilir mi?

Öyleyse zaman ne? Eğer hiç kimse benden bunu sormasa biliyorum; ama soran kişiye açıklamak istesem bilmiyorum. Gene de kesinlikle şunu söyleyebilirim: Hiçbir şey olmamış olsaydı, geçmiş zaman olmazdı; hiçbir şey olacak olmasaydı gelecek zaman olmazdı; hiçbir şey olmasa şimdiki zaman olmazdı. O halde şu iki zaman, -geçmiş ve gelecek- geçmiş artık olmadığına göre, gelecek de henüz olmadığına göre, ne biçimde vardır?