Şimdi kulak verin rüzgâra, yağmurun sesine. Sizden alıp götürdüklerine, size neyi getirdiklerine dikkat edin. Sebepsiz değildir hiçbir şey. Saçlarınızı okşayıp geçen rüzgâr da öyle, onları ıslatan yağmurlar da. Şimdi bir rüzgâr eser, binlerce nağme bırakır etrafınıza, bir yağmur yağar, toprağın kokusu yayılır etrafa. Dinleyin şimdi, şefkatli sesleri. Dinleyin şimdi su ve rüzgârın hikâyesini...

İlkokul mezunu genç bir kızın, ailesinin ve toplumun çevresine ördüğü duvarları bir bir yıktığı ve kendisine yeni bir hayat hikayesi yazarken, iş hayatında karşısına çıkan zorlukları, okul hayatına yeniden sil baştan başlamasını, vatana olan sevdasını,1999 Gölcük depreminde neler yaşadığını anlatan gerçek bir gençlik hikayesidir. Belki, bu genç kız hislerinize tercüman olacak ve okudukça kendinizden bir şeyler bulacaksınız, kim bilir...

Bir sözü var Bayezıd-i Bestami Hazretleri'nin Hakikat aramakla bulunmaz ancak bulanlar hep arayanlardır der. Ömür bir arayıştır aslında. Kimi bulur aradığını, kimi bulamadan göçüp gitmiştir çoktan. Bütün arayışlar bir umutla başlar. Yıllar yılı koşup durur peşinden insanoğlu. Bazen bir söz düşer yüreğine kapılır gider büyüsüne. Biter bütün arayışı bir tek söz ile. Bulur aradığını, bulur kendini o sözde. En çok şiirlerde bulur insan kendini. Bazen de bir parçasını bırakır şiire. Şimdi sıra sizde. Kendinizde

Yağmurlar yağdı. Fırtınalar esti. Bulutlar döküldü üzerimize. Sen benim aşka geç kalmışlığımdın belki de. Vakit azdı seni sevmek için. Aşkı senle yaşamak içinse vakit kalmadı. Bize kocaman bir ayrılık kaldı. Kısa bir öyküden hatıralar kaldı bitmeyen. Mutluluk bir nefes gibiydi. En güzel manzarası idi ömrümün. En kısa anı idi. Yaşadık bitti. Bir ömür anlatsam bitmeyecek hatıralar kaldı geriye. Sen ve ben ayrı şehirlerde. Olmamız gereken yerlerdeyiz artık.

Bilirim aşkta hiçbir şey bilmediğimi Neyin karşılığıdır gözyaşları Neleri arar yürekler yıllar yılı Neyi bulamadan göçmüştür Yürekler kayıp giderken Bilirim en iyi bildiğim şeydir Beni çağıran ölüm Güneşin batışında ikindi vaktinde Saçlarımdaki beyazlardan bilirim Gittiğim yolun akıbetini Yorgun bir sabaha uyanırken Günü bitiririm daha başlamadan Ne çok sevmiştim yaşamı Küçük bir çocuk iken Yağmurlu gökyüzünde yıldız ararken Baharın gelişini gün gün sayarken Adım adım ölen yaşama sevincimi