Yılın en kısa gününde, yolları Ankara’daki bir köşkte habersizce kesişen Emsile ve Heval’in öyküsünün peşine düşen Hepimizin Yarasında, yersiz yurtsuzluğa, dilsizliğe, vatansızlığa, ırkçılığa, toplum baskısına içten bir tanıklık. Attilâ Şenkon, tüm parçaları zamanla yerine oturan bir yapboz misali kurguladığı anlatıda, hangi evde, mahallede, coğrafyada geçtiği fark etmeksizin ortak yaralara sahip olduğumuzu bize anımsatırken, herkesi usulca kendi yarasını düşünmeye çağırıyor. “Meknuze Dersim’de başıma gele

Merhaba, ben Geveze Kitap.Peki ya sen kimsin?Tanıştığımıza çok sevindim.Yeni bir okurun elindeyken her zaman heyecanlanırım.Bu yüzden sayfalarım tir tir titriyor.Nerede, nasıl, kaç günde okuyacaksın beni?Bitirdiğinde sevecek misin?Birlikte neler yaşayacağız, başımızdan neler geçecek kimbilir?İşte bütün bu soruların yanıtlarını öğrenebilmek için sabırsızlanıyorum.Hazırsan kapağımı aç bakalım.Öykülerini okuyacağın Serkan, Hazal, Efe, Gülnaz ve Barkın gibi senin okuma serüvenin de bir sonraki kitaba eklenir be

Hayatları ve anları, insanı belleğin büyülü bir yer olduğuna inandırabilecek denli ayrıntılı hatırlayan düş ustası bir kadının öyküsü bu. Aynı zamanda da, edebiyata ve bir şehre duyulan ortak sevgiyle doğan, öğle aralarında büyütülen bir dostluğun. İlk aşklar, ayrılıklar, sinemalarda dökülen acı gözyaşları, gümüş çerçeveden gülümseyen Marilyn Monroe, geceyi yırtan dostluklar… Freud’la yenen akşam yemekleri, dünya haritası üzerinde çıkılan renkli yolculuklar, üstü açık toz pembe bir Cadillac Coupe’a dönüşüp

Attilâ Şenkon’un aldatma, aldatılma ve aldanma ekseninde kurguladığı öyküleri barındıran Ten Yükü, Bıyık İzi Yalanları ve Sustum Duydun mu? adlı üç kitabı Aykırı Üçgenler adı altında bir araya geliyor. Bu kitapların ortak paydasında, kırılma noktalarının ardından hayatları bambaşka yönlere giden insanlar var. İntikamla dolup taşan kalpler, nezaketle acı çekenler, romanını terk eden karakterler, yerine uymayan parçaları ısrarla denemeye devam edenler ve kazananın aslında kaybeden olduğu oyunlar. Anların usta

Gökkuşağına İki Bilet’te Attilâ Şenkon 70’li yılların darbelerle, siyasi çıkmazlarla örülü tekinsiz ortamında çocukluktan yetişkinliğe geçişe; hayatın peşine birlikte düşen bir baba ile oğlun hikâyesine bakıyor. Böylece gündüzdüşleriyle gerçeklerin, kalp kırıklıklarıyla heyecanların, aşklarla dostlukların ve yazmaya dair büyük bir arzunun yalın, samimi bir dille iç içe geçtiği bir roman çıkıyor ortaya. “…Ama yazdıkça kendimi daha iyi tanıdığımdan eminim. İçimde bulduğum her yeni ben kadar, yaşaml

Ne acayip şeymiş bu yaşlılık. İki beden küçük bir takım elbisenin içine zorla sığdırılmışım sanki. Üzerimdeki ceket ve pantolon öyle dar ki, kollarımı bacaklarımı kımıldatmakta zorlanıyorum. Dikkatsiz bir hareket sonucu her an yırtılabilirler. Kıyafetime uyum sağlayıp bir köşede ağırbaşlılıkla oturabilsem sorun olmayacak aslında. Ama damarlarımda kaynayan kanı soğutamıyor, yüreğimdeki deli tayı dizginleyemiyorum bir türlü. Kendime verdiğim sözü tutup yaşlılığımla çocukluğumu buluşturmakla hata mı etti

Yaşlı kadının plastik bir kutu içinde sunduğu lokumları sever, hele pembe olanlara bayılırdı. Yaşlı kadın güllü diyordu onlar için. Tadını tam çıkaramadığı, ama limona benzettiği sarılarını da severdi. Yalnız yeşil olanlardan hoşlanmaz, ağzını yakan keskin nane tadından nefret ederdi. Bazen yaşlı kadın kutuyu masanın üzerinde bırakıp giderdi. Küçük kız o zaman kutudaki lokumları dilinin ucuyla ıslatıp tozlarını siler, renklerini açığa çıkarıp pembelerini seçerdi. Sonra öbürlerini kutunun dibinde biriken to

Yalan satıcısı olarak çıktığım yolun yıllar sonra ulaştığım bu durağında yalnız bir deli diye anılmak incitmez beni. Fikrim sorulsa; deli yerine çılgını tercih ederim elbette. Neyse, önemli değil. Sıfatların üzerinde durmaya değmez. Deliliği de, çılgınlığı da severim. Gereğinden fazla ciddiyet insan bünyesine zararlıdır. Başa ağrı, mideye gaz, kalbe spazm yapar. Bu yüzden, ölümlü dünyada aklın ipini biraz salmakta yarar var bence. Yarattığı karakterlerle hayatı paylaşan bir yazar. Namı diğer Yalan Satıcısı.

Mayısın beşini altısına bağlayan o Hıdrellez gecesi, gül ağaçlarının dibinden değişik dilekler topladı Hızır ve İlyas. Kimi yaptığı küçük bir ev maketiyle, kimi çocuğunun oyuncak arabasıyla dile getirmişti sahip olmayı arzuladığı şeyi. Zarla oynanan bir oyunun kâğıt paraları da, bezden dikilmiş bir erkek bebek de ilginçti kuşkusuz. Ama hiçbiri, güllerinin üzerine barut kokusu sinmiş bir bahçede buldukları, kapağında Gökkuşağına İki Bilet yazan el yapımı kitap kadar şaşırtıcı değildi. Hızır ve İlyas iki yıl

Kısa bir konuşma yapmamı bekliyorlar benden. Çaldığımız onca kapıya rağmen, ağabeyimin yirmi yıl önce gözaltında göz göre göre kaybedilişiyle ilgili kesin bir bilgiye ulaşmış değiliz. Bu yüzden, söze nereden başlayacağımı, nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Ağabeyimden var diye söz etsem yalan olacak, yok desem belki de var. Kayıp yakınlarına di'li geçmiş zaman yasak, geniş zaman dar. Kurumuş ekmek, ölmüş bir gökyüzü, çiçeksiz saksı. Marşların, sızıların, yaraların hikayesi... Kesik kesik... Bitmeyen gecenin,

Gökkuşağına İki Bilet, darbelerin ilkini kundakta, ikincisini ne olup bittiğini tam olarak algılayamadıkları çocukluk çağlarında karşılayan, ama 12 Eylül'ü yüreklerinde hisseden bir kuşağın hikâyesi. Attilâ Şenkon son derece ekonomik bir dille otuz yıllık bir zaman dilimini aktardığı romanında bu dönemin neredeyse bütün karakteristiklerine yer vermeyi başarmış. -A. Ömer Türkeş-

Uzun bir tatil yaptım. Gittiğim her kentte farklı çocuklarla tanışıp birbirinden heyecanlı serüvenler yaşadım. Şimdi yeniden senin elindeyim. Başımdan geçenleri anlatmak için sabırsızlanıyorum. Hazırsan başlayayım mı?

Attilâ Şenkon'un aldatılmış erkekler üzerine kurguladığı üçlemesini, Aykırı Üçgenler başlığıyla tek kitapta sunuyoruz. 'Aldatılan, aldatan, aldanan' üçgeninin 'iç acıları'na yansız bir duyarlılıkla çözüm arayan bu öyküler, büyük biryapbozun parçaları gibi okur tarafından özenle birleştirilmeyi bekliyor. TEN YÜKÜ Taşınamayacak kadar ağır, sıyrılamayacak kadar yapışkan bir yük..." BIYIK İZİ YALANLARI "Görünemeyecek kadar ince, silinemeyecek kadar derin bir iz..." SUSTUM DUYDUN MU? "Söylenemeyecek kadar gizli

Yaşamımın bu yeni döneminde bir bahar temizliği gerek bana. Tozlu sandıklar, eski defterler açılmalı, içlerinde ne varsa ortaya dökülmeli birer birer. -dili geçmiş, -miş'li geçmişlerimle yüzleşmeli, kendimi temize çekmeliyim. -tüh'lü bir geçmiş zaman bırakmamalıyım ardımda. Keşkesiz, acabasız, taptaze bir başlangıç istiyorum şimdi. İliklerime kadar ıslanarak yıkanmak, anıların tortusundan arınmak için yağmura çeviriyorum yüzümü. Yorgun bedenimi, huzurlu bir gülümseyişle kırkikindilere teslim ediyorum.

Yaşamın, kendisine sunulmuş değerli bir armağan olduğuna inandığı için her anını dolu dolu yaşayan ve yaşadıklarını `İnsan belleği unutma özürlüdür,´ sözünü yalanlamak istercesine en küçük ayrıntısına dek anımsayan düş ustası bir kadının öyküsü bu. Kızıltoprak´taki ahşap köşkün bahçesinde yetişen dünya güzeli Itır Hanım, Yeni Melek Sineması´nda akıtılan turşu suyu acılığındaki gözyaşları, Arnavutköy Kız Koleji´nin duvarlarında bırakılmış ballı parmak izleri, kurşundan ağır hindi tüyü bir süpürge, içine gi