Öykünün Özgür Hali.. Mehmet Güreli'nin öyküleri, Çetin Altan'ın deyişiyle, "modern deneme"ler aslında. Bilginin derinliklerinden hayal gücünün enginlerine açılan, hiçbir kalıba sığmayan özgün metinler. "Geleceğin habercisi" Boris'in, tarihin, edebiyatın ve sanatın sınırlarını zorlamaya adadığı yaşamı, gittikçe bu kavramlarla bütünleşiyor, Boris tarihin potasında, bütün eğrileri ve doğrularıyla dünyaya karışıyor. Sibel, Cemil ve diğerleri ise onun izini süren -belki de açtığı yoldan ilerleyen- neredeyse o

Mehmet Güreli, Şehirli Karınca adlı bu öykü kitabında, bir karıncanın azmi ve dikkatiyle yaklaşıyor yazıya. Sinemanın, edebiyatın, müziğin ve resmin unutulmaz eserlerinin izinde, kurgunun yeniden kurgulandığı özgün anlatılar bunlar. Bir Truffaut filminin içinde başlayan yolculuk Truffaut'nun gerçek yaşamıyla iç içe girip Jean Vigo'ya, Joyce'a, Beckett'e, Zweig'a, haikunun ustası Başo'nun yalın, yalın olduğu ölçüde derin evrenine uzanıyor; oradan Bresson'un Balthazar'ına uğrayıp Fritz Lang'e, de Sica'ya, Ro

Kulağımıza hep bir yerlerden çalınır: Derler ki, İstanbul sadece bir şehir değildir. İstanbul'un uzağında olan için bu sözün pek bir anlamı olmayabilir. Fakat şehrin içinde yaşayan, bir ara konaklayan veya şöyle kıyısından geçip gidenler için bile İstanbul artık başka bir anlam kazanmaya başlar. Ancak bu şehri İstanbul yapan asıl unsurlardan biri de sinesinde barındırdığı martılar, güvercinler, köpekler, kediler ve cümle sokak hayvanları değil midir? İstanbul asıl rengini, sesini, kokusunu ve güzelliğini

Hayat belki de gecikmiş karşılaşmaların büyüsü üzerine kuruludur. Bazen hiç tanımadığınız bir ses, bir kelime, beklentinin olmadığı, umutsuzlukların derinleştiği yerlerde çıkar karşınıza, değişik alanlara götürür sizi. Bazen yıllarca saklandığı bir kitabın içinden her şeyini kaybetmiş bir kahraman olarak ortaya çıkar; bazen de bir akordeon ve keman eşliğinde bir şarkı oluverir. Bütün mesele size ne diyeceği ya da ne sunacağıdır. Tabii sizin onu nasıl karşılayacağınız da önemlidir... Bedrufi'nin Nefesi, son

"Alope´nin Odası", çok zengin bir birikimin, dil zevkinin, zekâ ve duyarlık arasında ustaca kurulmuş bir dengenin ürünü. Konur Ertop Mehmet Güreli´nin Alope´nin Odasf´na gelince... O da kendi labirentlerinden süzüyor anlatımını. Yazı dallarınının en zor türlerinden biridir ´modern deneme´. Kendi düşünce ve gönül ırmaklarından, çöl ortasında kalmışlara, dilerlerse içlerinde gizli duran tekneleri yüzdürebilecekleri göller sunmaya çalışır bu tür yazarlar.